Sambassadeur - European

Οι Sambassadeur μας έρχονται από το Γκέτεμποργκ της Σουηδίας. Τρία αγόρια κι ένα κορίτσι, ηχογραφούν για τη Labrador (Radio Dept., Acid House Kings), βρίσκονται εδώ στον τρίτο τους ολοκληρωμένο δίσκο και, απ’ ότι φαίνεται, έχουν μια δική τους κοσμοθεωρία για τον σύγχρονο «Ευρωπαίο», που παρακάτω θ’ αφουγκραστούμε:

Ο δικός τους «Ευρωπαίος» δεν περιμένει το κάθε ΔΝΤ για να κλειστεί στο καβούκι του και να μιζεριάσει. Ο δικός τους «Ευρωπαίος» δεν φοβάται να χαμογελάσει, ακόμα και αν τα πράγματα δεν πάνε καθόλου καλά, προβάλλοντας τα γεμάτα πέτρα & τερηδόνα δόντια του. Είναι γενναίος, θαρραλέος και μεγαλύτερός του σύμμαχος είναι οι ηλιόλουστες ημέρες…Κάπως έτσι φαντάζονται/οραματίζονται τον δικό τους «Ευρωπαίο» οι Sambassadeur στο European, σε κάθε ηχητικό στιγμιότυπο του δίσκου.

Τα περισσότερα συστατικά της πετυχημένης σουηδικής indie pop συνταγής απαντώνται εδώ: στιβαρά τα συνθετικά θεμέλια του ποπ οικοδομήματος του γκρουπ, χαρισματική δε βοκαλίστρια η Anna Persson, η οποία ντύνει τις καλοδομημένες μελωδίες με τη χαρακτηριστική της χροιά –παραπέμποντας ουκ ολίγες φορές στην αναγεννημένη(;) frontwoman των Saint Etienne, Sarah Cracknell. Ο φέροντας οργανισμός είναι επίσης πολύ ανθεκτικός στις σεισμικές δονήσεις, αφού επενδύεται μ’ έναν πλούσιο μανδύα εγχόρδων και πνευστών, τόσο αισθαντικών, όσο τους δίδαξε ο «νονός» τους, Serge Gainsbourg (από το τραγούδι του “Les Sambassadeurs” εμπνεύστηκαν άλλωστε τ’ όνομά τους). Τέλος, οι Σουηδοί χρησιμοποιούν τα ανθεκτικότερα μονωτικά υλικά για την εξασφάλιση της μεγαλύτερης βιωσιμότητας του κτίσματός τους, αφού δεν διστάζουν να δανειστούν τις πλέον εκλεκτές πρώτες ύλες από τους συμπατριώτες τους Club 8, Acid House Kings αλλά και Wannadies, αναφορικά με την αναζήτηση του κολλητικότερου ρεφρέν.

Το ερώτημα τώρα που τίθεται είναι το εξής: Σε ποιο βαθμό θα γνωρίσουν ανταπόκριση οι ηλιόλουστες, σαγηνευτικές, σχεδόν ερωτοτροπούσες μελωδίες του κουαρτέτου στη βροχερή, γκρίζα, σχεδόν ανέραστη πραγματικότητα του μέσου Ευρωπαίου πολίτη;

Φυσικά και το ερώτημα είναι ρητορικό, και προσωπικό, και δεν θ’ απαντηθεί σ’ αυτές εδώ τις αράδες. Για όσους όμως αντέχουν να δραπετεύουν από την ωμή πραγματικότητα, πιστεύω ότι θα θελήσουν να επενδύσουν στον Ευρωπαίο ο οποίος ακόμη σηκώνει ψηλά το κεφάλι για ν’ αντικρύσει τον καταγάλανο ουρανό…