Λίγα ονόματα ακούστηκαν τόσο πολύ στα φετινά hip hop πεπραγμένα όσο αυτό του Tinie Tempah. Πριν από την ίδια την κυκλοφορία του Disc-Overy, τρία τραγούδια είχαν δημιουργήσει μεγάλο hype γύρω από το όνομα του –κυρίως στο Hνωμένο Βασίλειο, από όπου κρατά άλλωστε και η σκούφια του 22χρονου. Τα “Pass Out”, “Written In The Stars” και “Miami 2 Ibiza” απασχόλησαν αρκετά τα αυτιά των απανταχού clubbers, ενώ (υπερ)χρησιμοποιήθηκαν από τους DJs.
Αυτά τα κομμάτια αποδεικνύεται πως αποτελούν χαρακτηριστικά δείγματα του όλου δίσκου. Το Disc-Overy προβάλει τις grime διδαχές του Tinie Tempah, απλώνοντας όμως πάνω τους γενναιόδωρες στρώσεις ηλεκτρονικής γαρνιτούρας. Τονίζω εδώ πως αυτή η «γαρνιτούρα» είναι το πιο ελκυστικό στοιχείο του άλμπουμ, με τους παραγωγούς να ακολουθούν electro μονοπάτια δοκιμάζοντας ανά στιγμές drum & bass ακολουθίες. Ο Tinie Tempah, απ’ την άλλη –αν και δεν αφήνει ανοιχτά στόματα με τις ικανότητες του στις ρίμες– δαμάζει ένα flow που σκάει μαζί με τη μπότα της παραγωγής και σέρνεται πάνω στα μελωδικά σημεία, χαράζοντας παράλληλη διαδρομή μεταξύ στίχων και ρυθμού.
Το ντεμπούτο του Tempah είναι ένας καθαρόαιμος club δίσκος και αποτελεί, σε μεγάλο βαθμό, μια διαφορετική πρόταση. Όχι όμως βασισμένη στην καλλιτεχνική καινοτομία, μα στην άψογη παραγωγή, που προκαλεί την κίνηση αναίμακτα, επιβάλλοντας τον ρυθμό. Υπεύθυνοι γι’ αυτήν είναι, μεταξύ άλλων, ο Σουηδός παραγωγός Ιshi, ο οποίος έχει και τη μερίδα του λέοντος στο άλμπουμ, καθώς και ο Labrinth (τραγουδιστής και παραγωγός). Διόλου τυχαία, πρόκειται για τους δύο ανθρώπους που στρατολόγησε και ο έτερος grime καλλιτέχνης της χρονιάς, ο Devlin, για τον δικό του δίσκο. Εντυπωσιακή όμως είναι εδώ και η υπογραφή του supergroup Swedish House Mafia, στο προαναφερθέν “Miami 2 Ibiza”.
Αν σημαιοφόρος των Βρετανών MC ήταν πέρσι ο Dizzee Rascal, φέτος τη σκυτάλη πήρε ο Tinie Tempah. To Disc-Overy έφτασε εύκολα στο #1 των βρετανικών charts και ο ίδιος έδωσε δυναμικό παρών ως φιλοξενούμενος σε κομμάτια άλλων καλλιτεχνών. Θα υπάρξει όμως συνέχεια για τον Λονδρέζο; Αυτό μένει να το δούμε, προσωπικά πάντως θεωρώ ότι η μεγάλη πρώιμη έκθεση ίσως και να βουλιάξει κάποια νέα απόπειρά του. Σε κάθε περίπτωση το σημαντικό είναι ότι, στην παρούσα φάση, έχουμε στα χέρια μας έναν δίσκο ο οποίος θα επιδιώξει με συνέπεια την αφύπνιση των χορευτικών μας ενστίκτων.
