Ήταν καλοκαίρι του 2008 όταν ο Tricky έσκασε στην πιάτσα με μια δουλειά την αξία της οποίας είχε χρόνια να πλησιάσει. Το Knowle West Boy ήταν ένας πολυσυλλεκτικός δίσκος, η επιστροφή του όχι μόνο σε εξαιρετική φόρμα, αλλά και σε έναν ήχο που να εκφράζει (κατά βάση) τη δική του άποψη για το εδώ και το τώρα του μουσικού γίγνεσθαι. Ένα σημαντικό μέρος του εν λόγω άλμπουμ δόθηκε κατόπιν στη dancehall ομάδα παραγωγών South Rakkas Crew στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, οι οποίοι κι ανέλαβαν να ρεμιξάρουν κάποια από τα τραγούδια του. Δεν μιλάμε όμως για απλά remixes, αλλά για κυριολεκτική μεταμόρφωση.
Οι ήδη υλοποιημένες ιδέες του Knowle West Boy γίνονται εδώ πρώτη ύλη, το γόνιμο έδαφος για την εκ νέου οικοδόμηση των συνθέσεων του Tricky από τους South Rakkas Crew, έτσι ώστε το τελικό αποτέλεσμα να θυμίζει το αυθεντικό μόνο ως προς την αναφορά του τίτλου στον καλλιτέχνη από το Μπρίστολ και – φυσικά – τα φωνητικά. Χαρακτηριστικά παραδείγματα θεωρώ κάπως ανώφελο να εντοπιστούν, καθώς και οι οκτώ αναπαραγόμενες συνθέσεις (συν το “Numb” και τη δεύτερη – dub – εκτέλεση του “Baligaga”) ελάχιστη σχέση έχουν με τις αυθεντικές. Είναι πιο δόκιμο ίσως να αντιμετωπιστεί ο δίσκος ως πρωτότυπη δουλειά, με το σκεπτικό ότι η μουσική και τα φωνητικά του Tricky λειτουργούν απλώς ως ένα παράξενο όργανο στα χέρια των South Rakkas Crew. Δεν λέω πως είναι – μπορώ να καταλάβω όσους εγείρουν θέματα αυθεντικότητας και πρωτότυπων ιδεών. Όμως οι South Raccas Crew αποδομούν πλήρως το πρωτογενές υλικό, διαλέγοντας από αυτό μόνο όσα στοιχεία θεωρούν χρήσιμα, τα οποία και εντάσσουν κατόπιν στη δική τους αισθητική, που πότε συγκλίνει προς dubstep, dancehall και grime προσανατολισμούς και πότε καταφεύγει σε electro/techno χρωματισμούς.
Ο ήχος έτσι του Tricky Meets South Rakkas Crew κυριαρχείται από δυναμικά beats (ελαφρώς λιγότερο μπάσα και υγρά από τη συνήθη dubstep πρακτική), από ψηφιακά synths – τα οποία είτε βοηθούν τα beats στις χαμηλές συχνότητες, είτε κλείνουν πονηρά το μάτι στο electro ή στο techno όταν βρίσκονται στις υψηλές – καθώς και από τα φωνητικά του Tricky (και κατά περίπτωση των γυναικείων συνοδοιπόρων του), λιγότερο δε, από τα samples που προέκυψαν από την ίδια τη μουσική του. Διακρίνονται, έτσι, αρκετά, αμιγώς dubstep διαμαντάκια, όπως τα “Cross To Bear”, “Coalition” και “Far Away”, ενώ εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν και η πιο…χαλαρή εκτέλεση του “Joseph”, η electro περιποίηση του “Numb” ή η πιο electroclash/techno εκδοχή του “Slow”, καθώς και η dub προσέγγιση του “Baligaga”.
Δεν θα μπω στο σκεπτικό να σχολιάσω εάν οι εκτελέσεις των τραγουδιών του Tricky είναι καλύτερες εδώ σε σχέση με το Knowle West Boy. Πρόκειται για πολύ διαφοροποιημένες εκδοχές, τόσο λόγω μουσικής κατεύθυνσης, όσο και λόγω των υποκείμενων συνθηκών. Γεγονός παραμένει πως οι South Rakkas Crew αφενός χειρίστηκαν το υλικό του Tricky με ορατό σεβασμό και αφετέρου δημιούργησαν πάνω σε αυτό με φαντασία και άποψη. Τόση ώστε παραβλέπεις τη λεπτομέρεια (για τη συγκεκριμένη περίπτωση – σε άλλες μπορεί να αποβεί μείζον θέμα) ότι δεν βασίζονται σε αυθεντική πρώτη ύλη. Δημιουργείται έτσι ένας δίσκος που, εκτός του ότι ανανεώνει την επικαιρότητα των συνθέσεων του Tricky, καταφέρνει να καταθέσει μια αυτόνομη άποψη στην ηλεκτρονική δημιουργία. Όπως όμως λένε οι ίδιοι οι South Rakkas Crew (δια στόματος βέβαια Tricky) στο “Baligaga (Dub)” έχουν δεδομένο σημείο αναφοράς και προορισμό: «We come in peace and leave you in pieces»… Και ουδεμία ευθύνη φέρουν!
