Ως μονό cd, το Nothing Is Easy είχε σαφώς το ενδιαφέρον του για τους φίλους των Jethro Tull, καθώς τους έβρισκε στο κλείσιμο της πρώτης φάσης της καριέρας τους - ακριβώς πριν την κυκλοφορία-ορόσημο του Aqualung - να παίζουν στην τελευταία μέρα του Isle Of Wight φεστιβάλ του 1970, τοποθετημένοι μεταξύ Jimi Hendrix και Moody Blues. Επαυξημένο όμως με την προσθήκη ενός ολόκληρου DVD, το Nothing Is Easy γίνεται ένα ντοκουμέντο μεγάλης αξίας, με γενικότερο ενδιαφέρον και πέρα από τους fans της παρέας του Ian Anderson.
Την εποχή εκείνη οι Jethro Tull συγκαταλέγονταν στις σαφώς αξιοπρόσεκτες βρετανικές μπάντες, δεν είχαν όμως δείξει ακόμα εκείνες τις ποιότητες που τους κατέστησαν στη συνέχεια μία από τις πιο ιδιαίτερες ιστορίες του rock ‘n’ roll. Το rock τους ήταν πιο θορυβώδικο, είχε ευκρινείς blues βάσεις και τα όποια folk στοιχεία είχαν μάλλον τον χαρακτήρα πασπαλίσματος, παρά ουσιαστικού διαλόγου με την πλούσια αυτή παράδοση. Μια τέτοια εικόνα κυριάρχησε στα τρία πρώτα albums τους και αυτή ακούμε και βλέπουμε να αποτυπώνεται και στο Nothing Is Easy. Το DVD όμως είναι κάτι πολύ περισσότερο από αποτύπωση της ζωντανής τους εμφάνισης. Εμπλουτισμένο με συνεντεύξεις και με αρχειακό υλικό από το φεστιβάλ, συλλαμβάνει ένα κομμάτι της εποχής εκείνης, παρουσιάζοντας όχι μόνο το τι γινόταν στα μεγάλα rock φεστιβάλ των late 1960s - early 1970s, αλλά και τη συχνά πιο σκοτεινή εικόνα πίσω από τα κυρίαρχα χίπικα ιδανικά της παγκόσμιας ειρήνης και αδελφοσύνης - ιδανικά τα οποία ο Anderson καυτηριάζει δίχως μισόλογα.
Για τους παραπάνω λόγους το Nothing Is Easy είναι μια κυκλοφορία που αξίζει να την προσέξετε, ακόμα και αν δεν σας αρέσουν οι Jethro Tull. Αν τους παρακολουθείτε, θα αποκτήσετε ένα πολύτιμο ντοκουμέντο των προ-Aqualung ημερών τους. Αν πάλι δεν τους προτιμάτε αλλά έχετε ένα ενδιαφέρον για τη rock μουσική της εποχής, θα βρείτε πολλούς λόγους να κολλήσετε με το ντοκιμαντέρ του DVD.
