Το Under The Milky Way είναι η πρώτη συλλογή την οποία επιμελείται ο Σπύρος Παγιατάκης, γνωστός από τις εκπομπές του στον ραδιοφωνικό σταθμό Best 92.6. Το δελτίο τύπου την παρουσιάζει ως μια συλλογή μουσικής για «βόλτες στον Γαλαξία», concept λιγάκι στζητήσιμο κατά τη δική μου εκτίμηση, το οποίο πάντως διόλου δεν μειώνει τελικά την ποιοτική αξία του εν λόγω compilation.
Πρόκειται με λίγα λόγια μια διπλή συλλογή με διάρκεια πάνω από δύο ώρες, η οποία παίρνει το όνομά της από το ομώνυμο εναρκτήριο track των Church και αρθρώνεται σε δύο ας τα πούμε θεματικά cd. Στο πρώτο - και καλύτερο κατά τη γνώμη μου - o Παγιατάκης διαλέγει με γούστο και καλαισθησία τραγούδια από το ευρύτερο pop/rock φάσμα, τα οποία και τοποθετεί πολύ προσεγμένα, δημιουργώντας μια εξαιρετική ροή. Πολλοί μάλλον θα βρείτε επιτέλους εδώ την πολυπαιγμένη, ιδιοσυγκρασιακή διασκευή της Fiona Apple στο “Across The Universe” των Beatles, αν και για μένα το «ζουμί» κρύβεται σε άλλες επιλογές, λιγότερο προσεγμένες από το ό,τι ονομάζουμε ως «ευρύ κοινό». Τραγούδια δηλαδή σαν το “Love Is Real” του Thom, το “I Wear Your Ring” των Cocteau Twins, το “Three Sisters“ των Nits ή το “Things Have Changed“, ένα από τα ωραιότερα τραγούδια της ύστερης φάσης του Bob Dylan.
Το δεύτερο όμως cd, όπου το υλικό αντλείται από πιο ηλεκτρονικές πηγές, είναι κατά τη γνώμη μου ο αδύναμος κρίκος της υπόθεσης Under The Milky Way. Εδώ νομίζω πως ο Παγιατάκης επικεντρώθηκε σε επιλογές προερχόμενες από έναν πιο ραδιοφωνικό, ατμοσφαιρικό και mainstream κλάδο της electronica, που κατά τη γνώμη μου δεν προσφέρεται για ιδιαίτερες συγκινήσεις. Σε αυτό το πλαίσιο κινούνται, για μένα τουλάχιστον, στιγμές όπως το βασισμένο σε σύνθεση του Erik Satie “Falling” του Chris Coco (η αρχική σύνθεση είναι πολύ καλύτερη), το “Lonely By Your Side” των αμφιβόλου ποιοτικής στάθμης Azzizo Da Bass ή το φλύαρο “Key Generator” των Spirit Catcher. Ευτυχώς όμως δίπλα σε τέτοιες επιλογές ο Παγιατάκης φρόντισε να βάλει και πιο πρωτοκλασάτο υλικό, σαν το “Drifting Away” των Faithless, το καταπληκτικό “Enough” των Bermuda Triangle, ή το ακυκλοφόρητο remix του Parov Stelar στο “I Want You” του Andy Korg. Τέτοια κομμάτια, σε συνδυασμό με τη ροή που και πάλι επιτυγχάνει ο Παγιατάκης και σε αυτό το τμήμα του compilation καθιστούν τελικά το δεύτερο cd αποσπασματικά ενδιαφέρον, δίνοντας έτσι στο Under The Milky Way τον χαρακτήρα ενός πολύ καλού συνόλου.
