Οι Grinderman είναι το νέο project του Nick Cave με τρείς από τους Bad Seeds, τον Warren Ellis, τον Martyn P. Casey και τον Jim Sclavunos. Oι πρώτες, μάλιστα, πληροφορίες μας χτυπούσαν καμπανάκι Birthday Party. Η δυναμική αρχή του album με τις παραμορφωμένες κιθάρες και το πρώιμο rock'n'roll αφήνουν μια σχετική αίσθηση, αλλά σύντομα αντιλαμβανόμαστε ότι απλώς είναι μια πιο garage version των Bad Seeds.
Το project τους βρίσκει πραγματικά σε τεράστια κέφια στο σαρωτικό, καυτό σαν λάβα, "Get It On" που μοιάζει λιγότερο με τραγούδι που προήλθε από παραδοσιακά φτιαγμένη σύνθεση και περισσότερο με μετεξέλιξη πειραματισμών μιας μπάντας που χρόνια μετά πραγματικά χαίρεται να τους κάνει. Το ίδιο μπορούμε να πούμε και για το στενάχωρο, κλειστοφοβικό "Electric Alice", όπου το βιολί του Warren Ellis λουπάρεται και γίνεται αντικείμενο επεξεργασίας, όσο το υπόλοιπο group ασελγεί πάνω στο κομμάτι.
To proto-punk του "Love Bomb" και το μανιασμένο garage του "Honey Bee" αποδεικνύουν ότι στο στούντιο μπήκαν με αρχετυπικές rock διαθέσεις, αλλά στη συνέχεια οι πειραματισμοί, οι blues αγάπες και τέλος η αγαπημένη τους τα τελευταία χρόνια μπαλλάντα ("Man On The Moon") έφτιαξαν ένα πιο ισορροπημένο-πολυσυλλεκτικό άλμπουμ. Με λίγα λόγια, ένα ακόμα album που θα αγαπήσουν οι fans στα σημεία που προτιμούν.
Περισσότερο καθαρκτικό και garage όπως είπαμε, με λιγότερο θρηνητικό στίχο, αν εξαιρέσουμε την ωδή στην καψούρα του κουλτουριάρη loser στο "No Pussy Blues" [διαβάστε και λιώστε: "I read her -don't know- and I read her Yeats / I tried my best to stay up late / I fixed the hinges on her gate / but still she just never wanted to / I bought her a dozen snow white doves / I did auditions in rubber gloves / I called her honey bee, I called her love / but she just still didn't want to / she just never wants to / Damn! / I sent her every type of flower / I played the guitar by the hour / I padded her revolted little (don't know) / but still she just didn't want to / I wrote a song with 100 lines / I picked a bunch of dandelions / I walked her through the trembling pines / but she just even then didn't want to / she just never wants to..."] και το σοκαριστικά απλό "Man On The Moon", αφιερωμένο, χρόνια μετά, στο μακαρίτη πατέρα του ["My daddy was an astronaut / That’s what I was often taught / My daddy went away too soon / Now he’s living on the moon"], το ομώνυμο άλμπουμ των Grinderman είναι μία ακόμα απόδειξη του μεγαλείου αυτών των μουσικών.
