Albini στην ηχογράφηση, Jim O’Rourke στη μίξη και Van Dyke Parks στα έγχορδα συνθέτουν all-star ομάδα συνεργατών για το δεύτερο άλμπουμ της νεαράς singer-songwriter. Κι όμως, το show είναι ολόδικό της, αφού φωνή, άρπα, full ορχήστρα και λεκτικές αλχημείες καθορίζουν ένα ιδιαίτερο σημειολογικό κώδικα όπου η παιδιάστικη αρρυθμία διαδέχεται τα μελωδικά hooks και οι μυθολογικές σχέσεις απλώνονται σε ένα ιδιόρρυθμο folk παρονομαστή που κάνει τις Kate Bush και Bjork να φαίνονται υπηρέτριες του συμβατικού.
Ο διαμορφωμένος στα πέντε κομμάτια (διάρκειας 7 λεπτών το μικρότερο) νοητός μικρόκοσμος του Ys αντλεί ενέργεια τόσο από την κλασική της παιδεία, όσο και από τις folk αδυναμίες της, είναι γεμάτος με έγχορδα, τρομπέτες, πνευστά και όμποε, με τον Van Dyke Parks πραγματικά να ζωγραφίζει, έχει την ίδια πρωταγωνίστρια με την ψυχωτική και κοριτσίστικη συνάμα ερμηνεία της, είναι και αρκούντως "freak", αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι φορτωμένος τόσο ώστε να αποσπά αρνητικά την προσοχή μας. Αντιθέτως μόνο να αιθεροβατήσεις μπορείς σ' αυτό το ιδιόμορφο μουσικό σύννεφο.
Album που θα πρέπει τουλάχιστον να ακούσετε...
