Σε τραγούδια του Johnny Mercer στρέφεται στο νέο του πόνημα ο Dr. John, προσφέροντας φόρο τιμής σε έναν από τους παραγωγικότερους και πιο πετυχημένους τραγουδοποιούς που δραστηριοποιήθηκαν στη jazz και στο παλιό ελαφρό τραγούδι. Πολλά από τα τραγούδια του Mercer συγκαταλέγονται πλέον ανάμεσα στα λεγόμενα jazz standards και παρ’ ότι ο Dr. John δεν ανήκει στον χώρο, το ενδιαφέρον του για αυτή τη μουσική ήταν πάντα γνωστό ώστε να δικαιολογεί μια τέτοια κίνηση.
Τα τραγούδια του Mercer πάντως προορίζονταν για φωνές πολύ διαφορετικές από του Dr. John και με περισσότερες τεχνικές δυνατότητες. Όποιοι γνωρίζουν έτσι τα αυθεντικά τραγούδια ή κάποιες έστω γνωστές jazz διασκευές τους θα συνειδητοποιήσουν με ευκολία ότι οι εκτελέσεις του Dr. John χωλαίνουν εμφανέστατα στον ερμηνευτικό τομέα. Παρ’ όλα αυτά ο τελευταίος, ως έμπειρος μουσικός, κατάφερε να φέρει το εν λόγω υλικό στα μέτρα του με τέτοιον τρόπο ώστε να μην εκτεθεί. Σε ορισμένες μάλιστα στιγμές (“That Old Black Magic”, “Hit The Road To Dreamland”, “Come Rain Or Come Shine”) τα κατάφερε και αρκετά συμπαθητικά. Γενικά όμως το Mercernary βαλτώνει σε μια αξιοπρεπή, ευγενή μετριότητα, την οποία και αδυνατεί τελικά να υπερβεί ως σύνολο, παρ’ όλες τις καλές προθέσεις και την κλάση του Dr. John και των μουσικών του. Αν μετράτε πάντως τον εαυτό σας στους οπαδούς του τελευταίου δεν θα κακοπεράσετε με το Mercernary…
