Το Rolling Stone τους χαρακτηρίζει ως τους Radiohead της Αμερικής. Υπερβολή, αλλά αρκετό για να 'τσιμπήσει' κανείς και να μπει στη διαδικασία να τους ψάξεικαι να τους ακούσει.
Ίσως θα ήταν ανούσιο να περιοριστεί κανείς σε λόγια για να περιγράψει τη σπουδαιότητα της μουσικής τους. Ωστόσο, οι λέξεις βγαίνουν αβίαστα… Δεν μου αρκεί το ότι το προηγούμενο album τους, Wire Post to Wire, θεωρείται το αντίστοιχο Kid A. Δεν ικανοποιούμαι από τις επί σκηνής συνεργασίες με τους Nine Inch Nails, τους Clinic, τους Wire, τους Yeah Yeah Yeahs ή τον Steven Malkmus. Εμπιστεύομαι απλώς την ακοή μου και χαίρομαι που συμπεριέλαβα το Albatross στην φετινή λίστα μου.
Οι Standard είναι μια σπουδαία μπάντα, από εκείνες που καταδικάζονται για καιρό στην αφάνεια και ξαφνικά εμφανίζονται ως αποκάλυψη μπροστά σου. Το Albatross (τέταρτος δίσκος τους και δεύτερος στο δυναμικό της Yep Roc, εταιρίας που συμπεριλαμβάνει στους καταλόγους της καλλιτέχνες όπως ο Billy Bragg ή ο Paul Weller) πράγματι αποτέλεσε μια αποκάλυψη για το 2005. Είναι γεμάτο από ελλειπτικές μελωδίες, οι κιθάρες χτίζουν ένα post-punk ηχητικό τοπίο χωρίς να θορυβούν, η ένταση κλιμακώνεται και σε τυλίγει χωρίς να το καταλάβεις, οι μουσικοί (όλοι εξαιρετικής πείρας) μεταφέρουν στα τραγούδια τις διαφορετικές καταβολές τους (κάποιοι έχουν κλασική παιδεία, άλλοι jazz ή alternative παρελθόν).
Θα διαπιστώσετε από την ακρόαση του δίσκου ότι υπάρχουν πολλά στοιχεία ετερόκλιτης προέλευσης. Τα κομμάτια χαρακτηρίζονται, επιπλέον, από κρυμμένες μικρολεπτομέρειες, ατμοσφαιρικά synths, percussive κιθάρες, μελωδίες που όντως παραπέμπουν στις εποχές κατά τις οποίες το κιθαριστικό δίδυμο των Radiohead μεσουρανούσε, progressive επαναληπτικά μπάσα, ποικιλότροπους ρυθμούς, αφαιρετικό πιάνο, ακουστικά μέρη σε συνδυασμό με χαρακτηριστικές φράσεις, υπέροχα strings arrangements, ασυνήθιστες δομές. Πάνω απ’ όλα η αισθησιακή και γεμάτη λυρισμό φωνή του Tim Putnam προσθέτει ένα λαμπρό τόνο στο καλά χτισμένο υπόβαθρο…
Από ένα σημείο και έπειτα, δεν είναι εύκολο να αποδώσει κανείς με λόγια τα συναισθήματα που προκαλεί η ακρόαση. Το σίγουρο είναι ότι η τελευταία πρέπει να είναι επίμονη και πολυεπίπεδη, μιας και κάθε φορά έρχονται στην επιφάνεια πολλές και διαφορετικές λεπτομέρειες. Ως εκ τούτου, το Albatross απευθύνεται (και συστήνεται) ανεπιφύλακτα σε όσους αρέσκονται στις ανακαλύψεις και τα εγκεφαλικά μουσικά ταξίδια!
