Να ξεκαθαρίσουμε ευθής εξαρχής ένα πράγμα. Αυτός ο δίσκος δεν βαθμολογείται για την καλλιτεχνική του υπόσταση ούτε ως ένας ακόμη στην πολυάριθμη δισκογραφία του Dr.-Malcolm John Rebennack-John. Οι προθέσεις της κυκλοφορίας αυτής είναι σαφέστατα φιλανθρωπικές και ως τέτοιο πρέπει να υπολογιστεί αυτό το έργο.
Ο δόκτωρας της Νέας Ορλεάνης προσπαθεί να επουλώσει τις πληγές που προκάλεσε ο Κατρίνα στην πατρίδα του, και ανασυγκροτεί τις δυνάμεις του για ένα δίσκο του οποίου οι εισπράξεις θα πάνε στους πληγέντες αυτής της καταστροφής και διάφορες ευγενής οργανώσεις (μήπως να κάνω μια αίτηση για παρουσιαστής ειδήσεων του Star;).
Ουσιαστικά ο δίσκος περιέχει μια επανεκτέλεση του “Sweet home New Orleans” από το “Anutha Zone” του ’98, και πέντε ακόμα «βρεγμένες» συνθέσεις (“Clean water”, “Storm surge”, “Calm in the storm”). Ίσως είναι πραγματικά το πιο βαρετό και επίπεδο πράγμα που έχω ακούσει από τον άνθρωπο που έπαιξε το “Gris-gris Gumbo ya-ya”, “Travelling mood” και “Litenie des Saints”, αλλά ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.
