Το εξώφυλλο του παρόντος cd κοσμείται από την αρρενωπή φάτσα του Χριστού / Τζιμ Καβίζελ, αν και φαντάζει ειρωνικό το ότι η μόνη περίπτωση να δεις το πρόσωπο του κανονικό είναι στο εξώφυλλο καθότι στην ταινία με το ένα μάτι κλειστό, το άλλο ημίκλειστο και λουσμένος με τόνους πλαστικού αίματος δεν φαίνεται τίποτα απολύτως από δαύτον. Η κριτική στο εν λόγω άλμπουμ θα πάει σαν εκείνα τα εκπληκτικά κείμενα του Τακ στο Φόρουμ μας: Θα παρατίθεται το σχόλιο που κάνει ο Μελ Γκιμπσον για το κάθε τραγούδι που συμπεριλαμβάνεται εδώ μέσα και θα ακολουθούν τα σχόλια του - δηλωμένου άθεου κι άθρησκου - γράφοντος. Και προτού βγάλεις τα συμπεράσματα σου αγαπητέ αναγνώστη, μπορεί για σένα να είμαι απλά άθεος, αλλά για τον ίδιο τον Θεό είμαι νόμιμη Αντιπολίτευση , οπότε think twice πριν βγάλεις οποιαδήποτε κρίση.
Holly Williams How Can You Refuse Him Now: «Η εκδοχήτης εγγονής του Ουίλιαμς παρόλο που δεν διαθέτει τηνορχηστρικοτητα της αυθεντικής βερσιόν, διαθέτει μιαιερή αλήθεια στην απλότητα των στίχων και της μουσικήςτου».
Η εγγονή του Μέγα Hank Williams Sr διασκευάζει σχεδόν ψιθυριστά ένα ξεχασμένο κομμάτι του παππού της από το 1949. Μυστικισμός και μουσική κατάνυξη – σόρυ,αλλά την αντίστοιχη θρησκευτική δεν μπορώ να την βιώσω. Ο,τι κομμάτι του Hank κι αν συμπεριλαμβανόταν μέσα εδώ θα ήταν απόλυτα ταιριαστό με το συνολικό κλίμα του άλμπουμ. Έξοχη επιλογή.
Leon Russell And The Shelter People Stranger In AStrange Land: «…όταν κάθεται στο πιάνο είναι σαν ναάκουω έναν ιερέα να κάνει το κυριακάτικο του κήρυγμα».
Καλός ο Λεον, δεν λέω, αλλά αν θες φίλτατε Μελ να βιώσεις κήρυγμα όχι από άμβωνος αλλά από πιάνου καλύτερα να ακούσεις οποιονδήποτε από τους πρώτους δίσκους του Ray Charles.
Ricky Skaggs (Intro by Reverend Dr. Billy Graham) AreYou Afraid To Die: «…ο πρώτος country δίσκος πουαγόρασα ήταν το Waitin' for the Sun to Shine του RickySkaggs».
Καμία σχέση με τον συνονόματο του Boz,εξέχον μέλος στην μπάντα του Steve Miller, ο πρώην συνεργάτης της Emmylou Harris με την εκτέλεση αυτήαποδεικνύει πόσο βαθιά χωμένες στο έδαφος του γκοσπελ είναι οι ρίζες της country. Αν έλειπε κι εκείνο το απαράδεκτο εναρκτήριο μπλα μπλα από τον Αιδεσιμότατο καλά θα ήταν…
Jessi Colter & Shooter Jennings Please Carry Me Home: «μια πανέμορφη ηχητική ένωση μητέρας και γιου». Το εν λόγω κομμάτι ερμηνευμένο από την χήρα και τον γιο του μακαρίτη Waylon Jennings γράφτηκε κατόπιν παραγγελίας του ίδιου του Μελ ειδικά για το φιλμ. Χωρίς να είναι κάτι το ιδιαίτερο, σε μεταφέρει στην ατμόσφαιρα του έργου.
Dolores O'Riordan Ave Maria: Ο Μελ άφησε ασχολίαστοτο παρόν τραγούδι.
Την αγαπάω την Ντολορες, μεγάλωσα με Cranberries, κι όντως εδώ μοιάζει να βρίσκεται στον φυσικό της χώρο, αλλά έχω μπουχτίσει το συγκεκριμένο κομμάτι και τις 926 διασκευές που έχει υποστεί, από τον Λιμπεράτσε μέχρι τον Νταλάρα κι από την … Στέλλα Μπεζεντακου μέχρι την Βίκυ Λέανδρος, οπότε μοιραία…
Lee Ryan Why Me: “το τραγούδι αυτό το είχα ακούσειαπό τον Κρις Κριστοφερσον κι είχα μείνει με το στόμαανοιχτό”.
Ο Λι Ραιαν, που τον είχα ξαναπετύχει όταν έγραφα πέρσι για την συλλογή Warchild Hope όπου είχε ερμηνεύσει το Stand Up As People, δίνει μια εξαιρετική ομολογουμένως ερμηνεία, χωρίς ασφαλώς να ξεπερνά την αντίστοιχη του Πατριάρχη Τζονι Κας. Και μπορεί να μην μπορεί να πείσει κανείς έναν άθεο σαν κι εμένα για την ύπαρξη του θεού αλλά σίγουρα η φωνή του Κας μπορεί κάλλιστα να με πείσει ότι υπάρχει Διάβολος.
Nick Cave & The Bad Seeds Darker With The Day: “Τοκομμάτι αυτό εκφράζει την ανάγκη του ανθρώπου ναπιστέψει”.
Ένα από τα καλύτερα κομμάτια μέσα από το No More Shall We Part μιλάει όντως για το Άγνωστο μπροστά μας, αλλά έχω την εντύπωση ότι ο Μελ έχειαρχίσει να ξεφεύγει. Σε λίγο θα μας πει ότι ο θεός όχι μόνο είναι ζωντανός,αλλά υπογράφει και Βίβλους στην Στοά του Βιβλίου . Μπορείς να έρθεις να τον δεις από κοντά .Elvis Presley Where No One Stands Alone: “Είναι θεόςο Ελβις όταν τραγουδάει γκοσπελ”.
Προσωπικά με αηδιάζει ο Ελβις ούτως η άλλως, πόσο μάλλον όταν τραγουδάει γκοσπελ, που εξακριβωμένα είναι το default του. Φαγώθηκες ρε Μελ να με κανείς να πιστέψω ! Δεν πιστεύω. Αν έλεγε στη Βίβλο Γενηθήτω Φως και οι James κάτι θα γινόταν.
The Ghost Who Walks Harm's Way: “Μια επίκληση απόκάθε γονιό προς το παιδί του”.
Μια επίκληση από τους αναγνώστες του Αβοπολις να σταματήσεις επιτέλους να λες κουταμάρες. Πάντως το τραγούδι ακούγεται όντως σαν προσευχή. Και οι προσευχές δεν πρέπει να παίρνουν ποτέ απάντηση. Αν γίνει αυτό, δεν θα μιλάμε για προσευχή, αλλά για αλληλογραφία, που έλεγε ο Όσκαρ Ουαιλντ.
Leonard Cohen By The Rivers Dark: “….Μου θυμίζει την εποχή όταν ήμουν μικρός που ήθελα να γίνω ιερέας...”.
Να πας να γίνεις παπάς φίλε Μελ. Έχεις πολλά πλεονεκτήματα ξέρεις: καλόωράριο και ο προϊστάμενος σου απουσιάζει από τον χώρο εργασίας σου συνέχεια. Μέσα από το προπέρσινο Ten New Songs ένα ακόμη διαμάντι από την δισκογραφία του σημαντικότερου Εβραίου της Ροκ.
The Blind Boys Of Alabama Precious Lord: “ο Θεός τηςΜουσικής είναι το συγκρότημα αυτό”.
Ο θεός είναι κατά 80% υδρογόνο φίλε Μελ, έτσι για να εξηγούμαστε. ΤοPrecious Lord από το εκπληκτικό αυτό γκρουπ που τραγουδάει σχεδόν αποκλειστικά negro spirituals είναι από τα χαιλαιτς του cd. Άσε που σπάνια έχουμε την ευκαιρία να ακούσουμε ένα δείγμα της δουλειάς τους.
Bob Dylan Not Dark Yet: “ο ακροατής μεταφέρεται σεμια άλλη διάσταση με τον Ντιλαν”.
Λίγη περισσότερη πρωτοτυπία δεν έβλαψε ποτέ κανέναν… Καλά, χρειαζόταν να ακούσεις το εν λόγω κομμάτι από το Τime Out Of Mind του 1997 για να καταλήξεις στο συμπέρασμα αυτό;
Αν γουστάρατε την ταινία, θα πάτε με τα χίλια και το soundtrack. Αν πάλι η ταινία σας φάνηκε –όπως και σε μένα – ένας θρησκόληπτος οχετός προπαγάνδας, το εν λόγω cd θα ικανοποιήσει μόνο τα θρησκευτικά σας αισθήματα, όχι όμως και τα μουσικά σας εξολοκλήρου, καθότι στηρίζεται κυρίως στις folk, country και gospel ρίζες της αμερικανικής μουσικής παράδοσης. Αν τελικά καταφέρετε και ξεπεράσετε και τον σκόπελο της θρησκοληψίας του Μελ – μα πείτε μου, νοείται άνθρωπος εν ετει 2004 να μην φοράει προφυλακτικό γιατί το απαγορεύει η θρησκεία του; – έχετε κάνει ήδη ένα βήμα πιο κοντά στην ένταξη σας στο Βασίλειο των Ουρανών. Ο Βογιατζης κι εγώ έχουμε ήδη κλείσει unreserved θέση στην Κόλαση, πλάι στον Johnny Cash.
Υ.γ. Θεέ μου σ’χωρά με για το άρθρο αυτό και θα σε συγχωρήσω κι εγώ για τα χοντροκομμένα αστεία που κάνεις εσύ στη ζωή μου…
