Η αλήθεια είναι ότι τον τελευταίο καιρό έχουμε πήξει από συλλογές. Είναι πολύ εύκολο πλέον να βγάλει κάποιος μία συλλογή, είτε αυτό είναι ένα μαγαζί, είτε είναι ένας dj, είτε οποιοσδήποτε –άλλωστε στην Ελλάδα είμαστε, μην ξεχνιόμαστε. Και το κυριότερο, σε κάποιες περιπτώσεις συναντάμε τα ίδια και τα ίδια συγκροτήματα και –στην πλειοψηφία των περιπτώσεων- τα ίδια τραγούδια αυτών.
Τουλάχιστον εδώ ο dj Γιώργος Φακίνος αποφάσισε να φτιάξει μία συλλογή με σπάνιες ή και ακυκλοφόρητες συνθέσεις. Ένα μεγάλο εύγε εδώ, λοιπόν! Ήδη λοιπόν αποκτά ένα σημαντικό λόγο ύπαρξης η εν λόγω συλλογή και κερδίζει ένα μεγάλο κομμάτι του σεβασμού μας. Για να δούμε και τις επιλογές αυτές καθαυτές...
Μας παρουσιάζει 17 καλλιτέχνες, με σπουδαιότερα ονόματα τους Placebo, Interpol, Nick Cave & The Bad Seeds, Notwist, Raining Pleasure, Fischerspooner, Idlewild, Puressence, Film κ.ά με θαμμένες σε παμπάλαια b-sides συνθέσεις, όπως το Flesh Mechanic των Placebo (b-side στο Teenage Angst) και το Zoo’d Out των Strangelove (από το cd-single Beautiful Alone) ή ακυκλοφόρητα remixes, όπως το Emerge των Fischerspooner (adult remix) ή το Radio 84,0 των Film (σε ένα ενδιαφέρον ηλεκτρονικό remix του Στάθη Ιωάννου των Illegal Operation).
Βέβαια, δεν υπάρχουν μόνο αποκλειστικότητες. Έτσι, στην περίπτωση του, εναρκτήριου της συλλογής, Oliver Twist Manifesto από τον Luke Haines, υποθέτουμε πως η επιλογή έγινε λόγω της –υποθέτω- χαμηλής δημοτικότητας του καλλιτέχνη. Το ίδιο ισχύει και για τους Looper (;;;) Προφανώς... Το ίδιο και για τους Ballroom. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, αυτές οι 3 επιλογές «χαλάνε» το πολύ ενδιαφέρον γενικό concept της συλλογής.
Τα κομμάτια που μας ενθουσίασαν περισσότερο είναι αυτό των Placebo –μας πηγαίνει στις μέρες που ξεχείλιζαν από μουσικές ιδέες και ηχητική φρεσκάδα-, το διαμαντάκι Little Empty Boat του παλιόφιλου Nick Cave (b-side στο Into My Arms) με το εθιστικά μελωδικό ντουέτο πιάνου και κιθάρας, το Specialist των Interpol (από το ep Black του 2002) που μας αποκαλύπτει ίσως λίγο περισσότερο την αγάπη τους για τους Joy Division, το Tonight I Have No Words For You των Madrugada (από το ep Higher του 2000) που κινείται στα γνωστά standards των αγαπημένων στη χώρα μας Νορβηγών, ενώ το Petrol Skin των Puressence από το μακρινό 1992, δίνει ακόμη περισσότερη τροφή σε σχόλια τύπου «σίγουρα βρε είναι άντρας αυτός που τραγουδάει;» σε αυτούς που θα το ακούσουν πρώτη φορά, χωρίς κατά τα άλλα να αποτελεί κάτι ιδιαίτερο μουσικά. Αλλά, από την άλλη, αν δεν είστε από αυτούς που έχουν βαρεθεί τα ίδια και τα ίδια από το συγκεκριμένο γκρουπ, τότε ίσως και να το λατρέψετε. Σίγουρα πάντως πρόκειται για ένα κομμάτι που θα το ψάχνουν –αν δεν το έχουν οι fans.
Η αδυναμία μας πάντως δεν είναι άλλη από την ακουστική διασκευή των Raining Pleasure στο Superstar (των Leon Russell, Bonnie Bramlett), που την ακούμε όπως την είχαν ερμηνεύσει στην τότε εκπομπή του Μάρκου Φράγκου στον Capitol. Με δύο ακουστικές κιθάρες να συνοδεύουν την γεμάτη πάθος ερμηνεία του Vassilikou, η εν λόγω εκτέλεση μας αρέσει εξίσου με τη διασκευή που επεφύλαξαν οι Sonic Youth στο εν λόγω κομμάτι, που πρωτοέγινε γνωστό από την εκτέλεση των Carpenters πίσω στα 1971. Αυτά τα κομμάτια, για τους λόγους που πιστεύουμε να εξηγήσαμε εκτενώς, αποτελούν και την μεγάλη δύναμη της συλλογής.
Δεν λείπουν βέβαια και κάποιες στιγμές που μας έκαναν από ένα σημείο και έπειτα να πατήσουμε το next στο cd-player, όπως οι Lacquer, Voy, αλλά και Snare. Γούστα είναι αυτά όμως και σίγουρα θα υπάρχουν κάποιοι που θα ανακαλύψουν νέες μουσικές αγάπες. Άλλωστε, κάποιοι ήδη θα διαφωνείτε και με τη γνώμη μου για τους Puressence, που διαβάσατε πιο πάνω...
Γενικά, μία κυκλοφορία με νόημα που δεν απευθύνεται μόνο στους fans της μουσικής του Γιώργου Φακίνου, αλλά και σε όσους μουσικόφιλους θέλουν να έχουν μερικά σπουδαία τραγούδια στη συλλογή τους, χωρίς να αφιερώσουν ατελείωτες ώρες ψαξίματος σε σκονισμένα υπόγεια ή σερφάροντας στο net.
