Αυτοί οι γερμανοί έχουν βαλθεί να μας δυσκολεύουν. Ονόμασαν την κολεκτίβα τους Kammerflimmer και το δίσκο τους Cicadidae, όχι ότι πιο εύηχο και ευκολομνημόνευτο έχουμε ακούσει. Ακόμα περισσότερο μας δυσκόλεψαν στο να καταλάβουμε και να κατηγοριοποιήσουμε το μουσικό τους ιδίωμα. Είναι ηλεκτρονική μουσική ή μήπως jazz, είναι ψυχεδελικοί αυτοσχεδιασμοί ή πλήρως οργανωμένες συνθέσεις;
Το μόνο σίγουρο είναι ότι η μουσική του Cicadidae είναι απλά υπέροχη. Χαλαρωτική αλλά και συμπαγής ταυτόχρονα, ονειρική αλλά και γήινη. Σαν να τζαμάρουν οι Tortoise μαζί με μια jazz ορχήστρα από τα 50s πάνω σε συνθέσεις του Brian Eno. Ένα μείγμα φυσικών οργάνων παιγμένων από το group με προγραμματισμένα εκ των προτέρων samples και loops, συνδυασμένα με τέτοιο τρόπο που δένουν αρμονικά μεταξύ τους. Ακούγοντας το Cicadidae δυσκολεύεσαι να εντοπίσεις ποιο είναι το σημείο εκκίνησης των κομματιών, αν δηλαδή πρόκειται για κάποια σύνθεση, έναν computerized ήχο ή απλά έναν αυτοσχεδιασμό της μπάντας. Όλα μοιάζουν τόσο αρμονικά δεμένα που νομίζεις ότι αφαιρώντας ακόμα και το μικρότερο κομμάτι, θα κατέρρεε το καταπληκτικό αυτό παζλ.
Δεν δώσαμε όμως την παραμικρή πληροφορία για τους συντελεστές αυτής της κυκλοφορίας. Οι Kammerflimmer είναι το δημιούργημα του ανήσυχου μυαλού του Thomas Weber, που σιγά σιγά επεκτάθηκε σε εξαμελή μπάντα. Έχουν ήδη δυο κανονικούς δίσκους στο ενεργητικό τους (Maander, Incommunicado) και ένα μίνι lp (Hysteria) ηχογραφώντας για εξαιρετικά γερμανικά labels όπως την Payola ή την Staubgold στην οποία ανήκει και η εν λόγο κυκλοφορία της (Αν βρείτε ενδιαφέρον το Cicadidae μην παραλείψετε να ελέγξετε και τα υπόλοιπα νούμερα της Staubgold... κρύβουν διαμαντάκια).
Η μουσική των Kammerflimmer έχει ξεπεράσει κατά πολύ τα πλαίσια του πειράματος. Οι επιρροές και οι κάθε είδους καταβολές τους έχουν περάσει από το μουσικό τους χωνευτήρι και το αποτέλεσμα είναι πέρα για πέρα ολοκληρωμένο. Επίσης ένα ακόμα στοιχείο άξιο αναφοράς είναι το πλήρες εναρμονισμένο με το περιεχόμενο του δίσκου, artwork. Αν σας τρομάξουν οι μουντές και θολές εικόνες του εξώφυλλου καλύτερα να μην προχωρήσετε προς τα μέσα μια και η ατμόσφαιρα της μουσική τους αγγίζει τα όρια τις κατάθλιψης.
Κάτι μου λεει ότι παρόλη τη δύσκολη ονοματολογία τους και πιθανόν μουσική τους, οι Kammerflimmer Kollectief θα μας καταφέρουν να τους θυμόμαστε για αρκετό καιρό ακόμα. To Cicadidae είναι από τους δίσκους που τοποθετείς σε περίοπτη θέση στην δισκοθήκη σου και επανέρχεσαι συχνά πυκνά σε αυτόν.
