Ένας νέος χρόνος έχει ξεκινήσει, ένα νέο άλμπουμ των Pram είναι επομένως ήδη στα χέρια μας. Παραγωγικότατο το σχήμα από το Birmingham, έχει συμπληρώσει μια δεκαετία ζωής, και τούτο είναι το ένατό τους άλμπουμ (συμπεριλαμβάνοντας στο λογαριασμό και διάφορες συλλογές με ρεμίξ, όχι όμως και κάμποσα επτάιντσα ή eps με μικρή διάρκεια). Πάντοτε καταφέρνουν και διατηρούν ένα ποιοτικό επίπεδο στις δουλειές τους, το οποίο όμως δεν τους έχει εξασφαλίσει μια ευρύτερη αναγνώριση στο χώρο της ανεξάρτητης Βρετανικής σκηνής.
Ακάθεκτοι εκείνοι όμως παρουσιάζουν το "Dark Island", μια συλλογή τραγουδιών που κινείται, όπως προδίδει και ο τίτλος, σε σκοτεινές γωνιές ενός ήχου που ακροβολίζεται σε γνώριμα ηχητικά σαλόνια και φτάνει στα αυτιά μας σαν κάτι αρκετά διαφορετικό μα και ιδιαίτερα γνώριμο. Θα λέγαμε ότι οι Pram είναι αδελφό στο ύφος σχήμα με τους Broadcast μα και με αρκετά ακόμη σχήματα από την ίδια πόλη (βλέπε Novak, L' Augmentation, Magnetophone κτλ.). Φαίνεται πως όλα αυτά τα συγκροτήματα είναι φίλοι μεταξύ τους, δέχονται τις ίδιες επιρροές, βλέπουν τις ίδιες συναυλίες, και γι' αυτό η μουσική τους έχει παρόμοια αισθητική, με κινηματογραφική πλοκή και ατμόσφαιρα, με αναφορές από την ποπ των '60ς και '70ς και έντονη διάθεση για πειραματισμό.
Άλλα ονόματα που θα σας θυμίσουν οι Pram είναι ασφαλώς οι Stereolab (για την εταιρία των οποίων, την Duophonic, έχουν εξάλλου ηχογραφήσει ένα ep, όπως και οι Broadcast άλλωστε, τίποτε βλέπετε δεν είναι τυχαίο στον κόσμο μας!), η exotica του Jean Jacques Perrey και του Martin Denny και ο μινιμαλισμός των Young Marble Giants και των Weekend.
To άλμπουμ είναι μια αποθέωση του ονειρικού ακούσματος, που κινείται κατά βάση υπνωτικά αλλά κάποιες φορές δοκιμάζει τις δυνάμεις του σε περισσότερο upbeat καταστάσεις - όπως στο "Paper Hats" όπου ακούγονται εκνευριστικά θα λέγαμε σαν Stereolab, και με την τραγουδίστρια να κάνει προσπάθειες να μοιάσει στην Laetitia Sadier, δυστυχώς όμως δεν έχει εξίσου καλή φωνή!
Είναι γενικά ένας όμορφος δίσκος, μα τελικά δεν φτάνουν στο ύψος των μεγάλων ανταγωνιστών τους Broadcast. Και κάτι τέτοιο θα φανεί καλύτερα όταν αργότερα μέσα στη χρονιά αυτοί οι τελευταίοι θα επιστρέψουν -επιτέλους!- με το καινούργιο τους άλμπουμ, αν όλα βέβαια πάνε καλά.
