2003 και βλέπουμε μια σημαντική κίνηση αναβίωσης retro ήχων, από garage μέχρι dance/no-wave/punk. Άλλοτε επιτυχημένα (Radio 4, The Walkmen, Liars) αλλά και στις περισσότερες φορές αποτυχημένα με πολλά νέα συγκροτήματα να ξεπηδούν από το πουθενά, μιμούμενα ήχους και ονόματα του παρελθόντος χωρίς ουσιαστικά να έχουν να δώσουν κάτι.
New York is the keyword. Τι σχέση έχουν τέσσερις τύποι από το Toledο και το Detroit με το Μεγάλο Μήλο; Από μια άποψη καμία. Από την άλλη ακούγοντάς τους νιώθεις ότι αυτό το συγκρότημα καταφέρνει όσο κανένα άλλο να μεταδώσει τον ήχο της Νέας Υόρκης. Δυστυχώς για αυτούς δεν φαίνεται να ακολουθούν τις διεθνείς εξελίξεις και την γνωστή συνταγή παίζω-garage-το-όνομά-μου-αρχίζει-από-The.
Οι επιρροές τους είναι τόσο uncool που αυτό αντιστρέφεται υπέρ τους. Εδώ έχουμε να κάνουμε με ονόματα όπως Elvis Costello, Eddie Money και Joe Jackson και σκηνές από ταινίες όπως Breakfast Club, Pretty in Pink και 200 Cigarettes. Δεν ντρέπονται για αυτό που παίζουν και καλά κάνουν! Pop/rock των μέσων των 80's με συνοδεία από εξαιρετικό ηλεκτρικό πιάνο και moog. Τα πλήκτρα είναι άλλη μια λέξη κλειδί στη μουσική των Koufax. Νέα Υόρκη και πλήκτρα και έντεκα νέα κομμάτια που υπό άλλες συνθήκες (και μάλλον σε άλλη δεκαετία) θα είχαν γίνει ραδιοφωνικά hits και οι Koufax arena rock ήρωες.
Social Life είναι το δεύτερο μεγάλο άλμπουμ τους μετά από το It had to do with love ντεμπούτο τους (2000). Πιο σκοτεινό και ώριμο από τον προκάτοχό του, κρατάει τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τον ήχο του συγκροτήματος αν και θα προτιμούσα την πιο αθώα και αγνή μορφή του It had to do with love (δηλαδή pop και moog όσο δεν παίρνει, παλαμάκια και τρελός χορός). Γενικότερα ένα πολύ καλό άλμπουμ από ένα συγκρότημα που περιμένει να το ανακαλύψετε. Κάντε εσείς το πρώτο βήμα…
Έπιασε βροχή πάνω από την Lafayette street!
Man, they are from Midwest!
