Με κάθε νέο αμερικάνικο album που παίρνω στα χέρια μου, όλο και περισσότερο αναρωτιέμαι «Μαλάκα Κολόμβε, τι σου ήρθε και την ανακάλυψες αυτή τη γαμημένη την ήπειρο;».
Ακούστε βιογραφικό: παιδιά με ακόμη έντονα τα σημάδια της ακμής στο πρόσωπό τους, οι James Menefee, Mark Avery, Jay McMillan και Βοbby Raw, ορμώμενοι εκ του Ρίτσμοντ, ένωσαν τις μουσικές τους τύχες με κοινό γνώμονα την αγάπη τους για το παλιομοδίτικο, σχολικού τύπου rock & roll, με ολίγη απο '90s hardcore (ε, αφού τα παιδια μεγάλωσαν με τις αφίσες των Green Day στο δωματιό τους)!
Στα πρότυπα έτερων τέτοιων συγκροτημάτων σαν τους Cheezboy π.χ. με κλισέ στίχους περί ερώτων κι αλλων δαιμονίων (ακούστε το "Just Wonderin'", αποτελεί καλυτερο εμετικό κι απο μουρουνέλαιο!), μια καλή αρχη με κανα 2-3 καλά ξεσπάσματα και άλλα 2 καλα τραγουδάκια, δυστυχώς δεν βλέπω πως είναι δυνατον να πιάσουν στην Ευρώπη. Οι Αμερικάνοι μάλλον θα το τιμήσουν δεόντως βέβαια.
