Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το ομώνυμο LP είναι το όχημα για να πουληθεί ένα κομμάτι. Λίγο μετά την εμφάνιση του στο διαδίκτυο, επισπεύθησαν οι διαδικασίες, ενώ οι δύο πλευρές (Courtney Love, μέλη των Nirvana) που μέχρι τότε τρώγονταν με δελτία τύπου, δηλώσεις και δικαστικές διαμάχες, βρέθηκαν ξαφνικά κοντά και είχαμε την κυκλοφορία του παρόντος greatest hits, μαζί φυσικά με ακυκλοφόρητο.
Το "You know you're right", χωρίς να δικαιολογεί από μόνο του τον ενθουσιασμό -περισσότερο θα λέγαμε ότι υπερισχύει η δίψα- έχει όλες εκείνες τις προϋποθέσεις που θα το έκαναν περήφανο μέρος του "In Utero", για παράδειγμα. Ηχογραφημένο τρεις μήνες πριν ο Kurt αφήσει τον κόσμο τούτο, είναι ένα επιδέξιο κι ωμό pop/grunge κομμάτι, που μας θυμίζει και το "Dirt" των Alice In Chains. Με το συνδυασμό ήσυχο κουπλέ - δυνατό ρεφρέν εξελίσσεται σε μία από τις συνήθεις, βαθιά ανθρώπινες στιγμές του Kurt. Οι κιθάρες γρήγορα ξεσηκώνουν εφιάλτη που απελευθερώνει το κλειστοφοβικό κλίμα. Η τεχνική με την οποία ο Kobain παρήγαγε τέτοια μικρά ροκ διαμαντάκια είναι γνωστή, μα τούτο δεν μας απαγορεύει να το λατρεύουμε, διατηρώντας μάλιστα μια μακάβρια ικανοποίηση, αλλά και μια αίσθηση πικρίας στη συνέχεια για το τι είχαμε ακόμη να ακούσουμε.
Τα υπόλοιπα είναι (ίσως και αφόρητα) αναμενόμενα και δεν προσθέτουν κάτι ακόμα και σε κάποιον που γνώρισε έστω και επιφανειακά το group. Αρκεί όμως το υλικό από μόνο του για να μας υποχρεώσει να ασχοληθούμε αναλυτικά μαζί του. Εστω κι αν η πιο hard punk πλευρά του group αποκλείεται.
Έτσι έχουμε παρούσα την ευφυή ποπ τραγουδοποιία του "About A Girl" που στεκόταν ανάμεσα στον πρωτόλειο punk χείμαρρο του "Bleach", το catchy "Been A Son" από το EP "Blew" που κυκλοφόρησε πριν το Nevermind και μόνο σε βινύλιο, το αξιαγάπητο "Silver" (single από το "Incesticide"), στο οποίο ένας μικροσκοπικός Kurt επισκέπτεται τη γιαγιά, τρώει πουρέ, βλέπει TV και ...καβαλά ένα ποδήλατο, τον ύμνο των 90s "Smells like teen spirit", το "Come As You Are", που επιβεβαίωσε πόσο απλά μπορεί να σκαρώσεις μια καλή παραγωγή, η quiet-loud μαγεία του "Lithium", που δεν υπήρχε στόμα να μην τραγουδήσει στα live τους και το πιασάρικο τέταρτο single από το ίδιο album, "In Bloom". To "Heart-Shaped Box" φυσικά και δεν λείπει, όπως και το "Pennyroyal Tea" στην έκδοση του single που κυκλοφόρησε λίγο πριν το θάνατο του Kurt, σε remix από τον Scott Litt και διαγράφηκε αμέσως από την κυκλοφορία, το "Rape Me" ένα σατανικά ειρωνικό κατασκεύασμα απόδοσης δικαιοσύνης στους βιαστές. Θυμόμαστε όλοι την επιθυμία των Nirvana να το παίξουν στα βραβεία του MTV εκείνη τη χρονιά, κάτι που δεν τους επετράπη, λόγω μάλλον της επιφανειακής αντιμετώπισής του από τους ανθρώπους του καναλιού. Όμως ο Kurt τους καρδιοχτύπησε ξεκινώντας με την μπάντα του να παίζει το κομμάτι ως εισαγωγή, μετατρέποντάς του ευθύς αμέσως σε "Lithium". Στο album περιλαμβάνεται και το "Dumb", με τις drug αναφορές του (δεν κυκλοφόρησε ποτέ ως single), την καταπληκτική διασκευή στο "The Man Who Sold The World" (ο ίδιος ο Bowie παραδέχθηκε ότι είχε καλύτερη τύχη από εκείνη που θα μπορούσε να του δώσει ποτέ ο ίδιος) και άλλα δύο -χιλιοακουσμένα- από εκείνη την unplugged εμφάνιση στο MTV, τα "All Apologies" (υπέροχες οι αρμονίες με τον Grohl!) και τη διασκευή σε Leadbelly, "Where Did You Sleep Last Night".
Με λίγα λόγια έχουμε ένα περιεκτικότατο πακέτο γεμάτο με τη λυτρωτική οργή και τις κιθαριστικές grunge ομοβροντίες - σήματα κατατεθέντα τους, που στέκονταν ως σύμβολα του rock για τα λίγα -αλλά σημαντικά για την εξέλιξη του αμερικάνικου genre- χρόνια. Κυνικός, σαρκαστικός, αληθινός, μα και παράλληλα αφόρητα αυτοκαταστροφικός κι ανήμπορος να ξεφύγει από τις κακές συνήθειές του, ο frontman τους δημιούργησε ένα μύθο και τύλιξε ένα κουβάρι του οποίου το ξετύλιγμα εξακολουθεί να παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον για πολλούς. Είτε εκ μαρτυριών άλλων, είτε εκ των αυτοβιογραφικών του κειμένων που έκαναν πρόσφατα την εμφάνισή τους και μας μπέρδεψαν ακόμη περισσότερο. Πηγή όμως όλων αυτών των αναζητήσεων, των προβληματισμών, αλλά και των ενδοσκοπήσεων είναι η ίδια η καλλιτεχνική κατάθεση τόσο του Kurt, όσο και των υπολοίπων...
Όσο για τη συγκεκριμένη συλλογή και τα εμφανή κίνητρά της, τα είπαμε στην αρχή. Υπάρχουν λιγότερο φωτισμένες πλευρές (όσο αυτό είναι δυνατόν για το μέγεθος και τη διάρκειά τους) των Nirvana που θα μπορούσαν ακόμα κι εμπορικό δόλωμα να αποτελέσουν. Αντί αυτών, βάδισαν στα "σίγουρα"...
