Ζωντανά ηχογραφημένο, τον Σεπτέμβριο του 2001, αυτό το άλμπουμ σου αποπνέει μία οικεία αίσθηση, θαρρείς βγαλμένη από προηγούμενες δεκαετίες. Με τη συνοδεία μιας ηλεκτρακουστικής κιθάρας και καθαρή, λιτή και ευγενική ερμηνεία ο κύριος Hewerdine κερδίζει απόλυτα την προσοχή και τον σεβασμό του ακροατή.
Το υλικό του ιδανικό για τέτοια απογύμνωση, παραπέμπει σε μεγάλους τραγουδοποιούς περασμένων δεκατιών όπως οι Buckley και Υιός ή οι Simon and Garfunkel. Ίσως κάποιοι από εσάς να τον ξέρετε από την δράση του με τους popsters The Bible, που έδρασαν στη δεκατία του 80. Αν πάλι όχι, μην βιαστείτε να αυτοχαστουκισθείτε, μιας και δεν έτυχαν μεγάλης εμπορικής απήχησης στο μουσικόφιλο κοινό.
Έχει συνεργαστεί κατά καιρούς με καλλιτέχνες όπως ο David McAlmont, οι Katrine and The Waves και η Natalie Imbruglia. Ο Hewerdine όπως καταλαβαίνει λοιπόν κανείς δεν είναι κάποιος χθεσινός, νεόφερτος συνθέτης. Διαθέτει εμπειρία και οπλοστάσιο από πανέμορφες μελωδίες, με συναισθηματικά φορτισμένους στίχους αρκετές φορές, οι οποίες μάλιστα παρουσιασμένες ζωντανά unplugged όπως εδώ, αποκτούν μία άλλη διάσταση πιο οικεία και πιο επιδραστική, αν μου επιτρέπετε.
Μιλάει για τις ανθρώπινες σχέσεις, με το αντίθετο φίλο και μη και διαθέτει τις κατάλληλες δόσεις πίκρας, ειρωνίας και μελαγχολίας στον στίχο και τη μουσική του. Όσο απαιτείται δηλαδή για ένα επιδραστικό στην καρδιά του ακροατή αποτέλεσμα.
Είμαι βέβαιος πως όσοι θέλησαν και μπόρεσαν να τον δούν σε εκείνη την εμφάνιση, πέρασαν μία πολύ ιδιαίτερη βραδιά. Όπως κι εγώ άλλωστε από το δωμάτιό μου, που ακούω το ηχογραφημένο αποτέλεσμα εκείνης της νύχτας.
Mέσα στη φετινή χρονιά κυκλοφόρησε και studio άλμπουμ, με τίτλο Anon, το οποίο ανυπομονώ να ακούσω.
