Φρούδες, τελικά οι ελπίδες για το νέο group του μπασίστα των Verve Simons Jones (ιδρυτικό μέλος) και του κιθαρίστα Simon Tong (συνεργάτης στο "Urban Hymns"). Τα σχόλια που συνόδευαν το ντεμπούτο τους, "True Skies" ήταν θριαμβευτικά, αλλά η απογοήτευση ήταν αναπόφευκτη, με τέτοιες προσδοκίες.
Η αρχή ήταν ελπιδοφόρα, με το "Quicksilver", που αν και "δανείζεται" το riff από το "Whole Lotta Love¨ των Led Zeppelin, είναι έξυπνο και καλοφτιαγμένο. Από αυτό το σημείο και μετά όμως τα πράγματα γίνονται απελπιστικά προβλέψιμα και μονότονα.
Οι Shining ακολουθούν γνώριμες AOR διαδρομές, κάπου προσπαθούν να ακολουθήσουν τον δρόμο των Travis, αλλά χωρίς να διαθέτουν το ίδιο μελωδικό χάρισμα, ούτε και το αδιαμφισβήτητο ταλέντο της συνολικής ομάδας των Verve που μας έδωσε το "Northern Soul". Στο τέλος μάλιστα ακούμε και πάλι το ίδιο τραγούδι της αρχής, ως outro, ενώ ενδιάμεσα θα ξεχωρίζαμε το "Young Again".
Το ντεμπούτο των "The Shining" δεν είναι πουθενά ενοχλητικό ή κακό. Απλά περνά τόσο ανώδυνα και προβλέψιμα, σαν ένα από τα εκατοντάδες κιθαριστικά album, από μπάντες χωρίς καμία άλλη φιλοδοξία, πέραν του να ακουστούν στο ραδιόφωνο.
Η φορτωμένη παραγωγή δεν λαμβάνει άλλωστε κανένα ρίσκο, το πακέτο είναι αρκετά radio-friendly και ακόμα και οι κλασικές επιρροές που θα μπορούσαν να γίνουν ενδιαφέρουσες στα χέρια κάποιου άλλου, από Sly Stone και Jimi Hendrix, εδώ πάνε χαμένες ή καλύτερα θαμένες.
