Από τις Hacienda και Renaissance μέρες ως τα mix albums και τα αναρίθμητα sets, ο Sasha αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες μορφές τις χορευτικής σκηνής. Την τελευταία δεκαετία έχει αναλάβει την παραγωγή και το remix σε δεκάδες κομμάτια, από τους Orbital και τη Madonna, ως τους Chemical Brothers, τους Gus Gus, τον BT, τον Seal, τους Pet Shop Boys, αλλά αυτή είναι η πρώτη φορά (δεύτερη, αν συνυπολογίσουμε και ένα project στη δεκαετία του 90) που κυκλοφορεί album ως σόλο καλλιτέχνης (αν και είναι λίγο αδόκιμος ο όρος -περισσότερο παραγωγός).
Μικρός ο χρόνος και από τη δουλειά του Paul Oakenfold, με τίτλο "Bunkka", γι' αυτό και αναπόφευκτες οι συγκρίσεις. Εν αντιθέσει λοιπόν με τον Paul, εδώ δεν υπάρχουν ούτε samples, ούτε guest stars, ούτε φωνητικά. Μιλάμε δηλαδή για μια πιο low profile δουλειά με 69 λεπτά πολυστρωματικών ήχων που δεν είναι ακριβώς ότι θα έπαιζε σε ένα set του. Γι' αυτό και διαφέρει άλλωστε και από ένα mix album του.
Τα βασικά του όπλα είναι βέβαια το deep & progressive house, η trance, τα breaks, η ambient, αλλά πολύ πιο διαφορετικά -λειτουργικά- από αυτό που φανταζόμαστε. Είναι βασικά ένα "chill out" album με ambient ηχοτοπία και αιθέριους ήχους, το οποίο ακούγεται σαν ένα set (από το ένα track γλιστράμε απαλά στο άλλο).
Kομμάτια όπως το "Cloud Cuckoo", που κινείται σε ένα γλυκό breakbeat και το "Wavy Gray" που κλείνει το album είναι μικρά διαμαντάκια. Ο ήχος του όμως ξεφεύγει αριστερά και δεξιά, με το "Mr. Tiddles" να θυμίζει ήχους των Depeche Mode και το "Bloodlock" (στο οποίο έκανε παραγωγή με τον Λονδρέζο James Holden, ο οποίος επηρέασε όπως παρατηρούμε αισθητά το αποτέλεσμα) να αποτελεί ένα πολύ ενδιαφέρον 4/4 track.
Πιο κοντά στους Orbital, στους Future Sound of London και τον Aphex Twin στα early 1990s βρίσκεται ο Sasha, παρά σ'αυτά που θα περιμέναμε να ακούσουμε. Τα breakbeats έχουν την τιμητική τους, η μελαγχολία υποβόσκει και το dancefloor βρίσκεται στο περιθώριο. Ambient electronica φτιαγμένη 10 χρόνια πριν; Ίσως. Αλλά κάποιες φορές ιδιαίτερα επιτυχημένη. Κάποιες άλλες, απλά υπάρχει...
