Δεν χρειάζεται να ξεκινήσω με τα γνωστά. Για το πόσο επιδραστική υπήρξε και είναι ακόμα η παρέα του Black Francis (μετέπειτα Frank Black) ή για το τι καινούριο έφερε στο σύγχρονο "ροκ". Άλλωστε από ένα σημείο και μετά, κάποια πράγματα για τα αγαπημένα σου ακούσματα, εμπειρίες κοκ, δεν χρειάζεται να ψάχνεις να τα εκφράσεις με λόγια. Τα "λόγια" αυτά είναι χαραγμένα αλλού, σε καρδιά και μυαλό, με τρόπο που οι λέξεις που χρησιμοποιούμε μέχρι τώρα δεν μπορούν να εκφράσουν πλήρως.
Για αυτό, ας μιλήσουμε συγκεκριμένα για το cd που σας παρουσιάζουμε τώρα. Πρόκειται για την περίφημη "purple tape", που ηχογράφησε σαν demo το γκρουπ, το Μάρτη του 1987. Περιείχε στην πρώτη της μορφή 17 κομμάτια, από τα οποία τα 8 αποτέλεσαν το πρώτο άλμπουμ του γκρουπ, "Come On Pilgrim".
Εδώ, η Cooking Vinyl μας παρουσιάζει τα υπόλοιπα 9 κομμάτια, συνολικής διάρκειας 18.04 λεπτών (ένα κανονικό ep με λίγα λόγια...) περισσότερο σαν ηχητικό ντοκουμέντο και σαν συλλετικό υλικό. Η συγκεκριμένη κυκλoφορία λοιπόν συστήνεται αρχικά στους φανατικούς φίλους του γκρουπ. Οι μη έχοντες -ακόμα- ολοκληρωμένη εμπειρία του τι εστί Pixies, καλούνται από τον υπογράφοντα να προσπεράσουν -έστω προσωρινά- την παρούσα κυκλοφορία και να σπεύσουν να αγοράσουν τα επίσημα άλμπουμ του γκρουπ.
Κι αυτό επειδή πρόκειται για μία κυκλοφορία που έχει γνωστά τραγούδια, τα οποία σχεδόν στο σύνολό τους μπορούμε να βρούμε σε καλύτερες εκτελέσεις. Από την άλλη, η εκτέλεση που βρίσκουμε εδώ του Here Comes Your Man, με την μελωδία που πετάει η κιθάρα, πριν μπει το πρώτο κουπλέ, και την οποία χρησιμοποιεί το γκρουπ στη κανονική ηχογράφηση κάπου στο background, είναι πιο poppy και παρουσιάζει μία διαφορετική πλευρά των Pixies.
Επίσης, το Rock A My Soul, που δεν υπάρχει σε επίσημη κυκλοφορία του γκρουπ -είχε δοθεί δωρεάν σε ένα ep μαζί με ένα περιοδικό- είναι ένα κλασικό Pixies κομμάτι, που σε καθηλώνει με τον δυναμισμό του και την ενέργεια που σου μεταδίδει.
Γενικά μέσα στα 18 λεπτά του Pixies είναι διάχυτη η αίσθηση του πόσο ευφυής μπάντα υπήρξαν και πόσο δυναμικές μελωδίες μπορούσαν να συλλάβουν. Είναι η εποχή που έπαιζαν πιο "χύμα". Περνούσαν τη νηπιακή τους φάση, όπως λέει κι ένας φίλος, και δείχνουν να το διασκεδάζουν αφάνταστα -αν και δεν νομίζουμε ποτέ να το έχασαν αυτό.
Μέτρια εκτέλεση σε κάποιο κομμάτι δεν υπάρχει. Ακούω και ξανακούω το cd συνέχεια και κάνω sing along, χοροπηδάω σαν τρελός και μουντζώνω τον εαυτό μου που έχω αφήσει τα επίσημα albums τους στην ιδιαίτερη πατρίδα μου και δεν μπορώ να τα ακούσω άμεσα.
Αλλά από την άλλη, είναι πραγματικά κρίμα για κάποιον "νεοσύλλεκτο" στην όλη εμπειρία που αποτελούν οι Pixies να δώσει 20 περίπου euro για 18 λεπτά μουσικής που μπορεί να βρεί και αλλού σε πιο δουλεμένες εκτελέσεις. Με λίγα λόγια, θα επαναλάβω τη συμβουλή μου να ολοκληρώσετε πρώτα τη συλλογή σας από Pixies, μαζί με το Complete B-Sides και το Live At The BBC και το Pixies θα είναι το απόλυτο κερασάκι.
