Ο πιο ακριβής χαρακτηρισμός που μπορείς να αποδώσεις στον καινούργιο δίσκο των Mum είναι ‘παραμυθένιος’. Από τη στιγμή που ανοίγεις την εντυπωσιακή συσκευασία (ειδικά της έκδοσης με το διπλό 10’’) και παρατηρείς τα παιδικά σκίτσα, μέχρι και την ολοκλήρωση της ακρόασης του διαστημικού ‘the land between solar systems’ που κλείνει εντυπωσιακά τον δίσκο, τα συναισθήματα που νιώθεις είναι ανάλογα αυτών που ένιωθες μικρός διαβάζοντας ένα παραμύθι.
Αναμφίβολα η Ισλανδία μας φιλοδώρησε τα τελευταία χρόνια με κάμποσες σπουδαίες παραγωγές. Κάτι η εύθραυστη ομορφιά της μουσικής της Bjork, κάτι η υποβλητική παρουσία των Sigur Ros και κάτι η αρτιστικη τελειότητα των Gus Gus, μας έκαναν να αναρωτιόμαστε για το τι συμβαίνει τελικά στην παγωμένη αυτή χώρα. Και να τώρα εμφανίζονται οι Mum, το quarteto αυτό από το Reykjavik, που στο Finally We Are No One καταφέρνει να συνδυάσει όλα τα θετικά χαρακτηριστικά των προαναφερθέντων, σε έναν από τους δίσκους που πραγματικά ξεχωρίζουν στη φετινή χρονιά.
Παίρνοντας τα πράγματα από την αρχή, συναντάμε το θηλυκό μέρος των Mum, τις αδερφές Kristín Anna and Gya Valtύsdottir να ποζάρουν ανέμελες στο εξώφυλλο του Fold Your Hands Child, You Walk Like a Peasant των Belle and Sebastien. H πρώτη μουσική πλέον γνωριμία έγινε με το ντεμπούτο των Mum, Yesterday Was Dramatic - Today Is OK, ένα παιχνιδιάρικο ηλεκτρονικό ταξίδι σε ένα κόσμο ποπ αθωότητας και νεανικής αφέλειας - στον παραδεισένιο κόσμο των Mum.
Μετά από μια σειρά από remix και άλλους πειραματισμούς, η κατάληξη στο πιο ώριμο πλέον και ολοκληρωμένο Finally We Are No One είναι γεγονός. Τα σύντομα ηλεκτρονικά παιχνίδια του Yesterday… αντικαταστάθηκαν με πιο ατμοσφαιρικές και ολίγον σκοτεινές συνθέσεις, οι οποίες συνεχίζουν να συνδυάζουν ηλεκτρονικούς ήχους με φυσικά όργανα και τις αιθέριες φωνές των αδερφών Valtύsdottir.
Οι μελωδίες για άλλη μια φορά είναι απλές και σαγηνευτικές συνάμα, συνδυάζοντας τα πιο στοιχειωτικά ηχοχρώματα που έχουμε ακούσει εδώ και αρκετό καιρό. H ambient και ατμοσφαιρική χροιά των συνθέσεων παραπέμπει στο ύφος των παλιών ηχογραφήσεων της 4AD (μα γιατί οι οπαδοί των Cocteau Twins, Pale Saints κλπ δεν έχουν ακόμα αποθεώσει τους Mum;)
Όπως ίσως θυμάστε το ντεμπούτο των Mum είχε βρει τη θέση του μεταξύ των καλύτερων album της περασμένης χρονιάς στη λίστα του Avopolis. Κάτι ανάλογο, κατά τα φαινόμενα, δεν θα δυσκολευτούν να κάνουν και φέτος οι Mum με το Finally… Για να δούμε τι θα μας περιμένει του χρόνου…
