Μισό λεπτό να τσεκάρω...
Λεφτά πήρα, η βαλίτσα γέμισε με τα πολύχρωμα μου πουκάμισα, το διαβατήριο μου το έχω, το εισιτήριο άντε λοιπόν, βουρ για το Ελ.Βελ., να προλάβω την πρώτη πτήση για Βιέννη για να απολαύσω την καυτή «λιακάδα» της πρωτεύουσας της Αυστρίας.
Όχι, το αντιηλιακό μου δεν το παίρνω μαζί μου, χαίρομαι για το ενδιαφέρον σας για την επιδερμίδα μου, αλλά η «λιακάδα» στην οποία έχω σκοπό να εκτεθώ δεν είναι αυτή που νομίζετε, αλλά οι δραστηριότητες της Sunshine Enterprises, του herr Don Zanuste των Madrid de los Austrias. Όπου Sunshine Enterprises, για όσους δεν γνωρίζουν, διαβάστε ένα δίκτυο που συμπεριλαμβάνει μία ομώνυμη δισκογραφική εταιρία, ένα κύκλο μουσικών, παραγωγών και dj’s, από αυτούς που δεν θα δείτε να φιγουράρουν στα στυλάτα περιοδικά, αν και θα έπρεπε, και βέβαια δύο clubs το Roxy και το Meierei, το δεύτερο εγκατεστημένο σε ένα παλιό αρχοντικό του 19ου αιώνα στην Βιέννη.
Με την συλλογή με τα 15 tracks που κυκλοφόρησε η Sunshine Enterprises μεταφερόμαστε έστω και νοερά στο Club Meierei, με μουσικούς, djs και παραγωγούς, εκλεκτά όλα μέλη του Βιεννέζικου Network. Ιδιαίτερο και ξεχωριστό μουσικό κλίμα, με τους Madrid de los Austrias φυσικά να πρωταγωνιστούν, με ένα jazzy flamenco remix του “Ole”, τους Cream Shower να προσθέτουν μία δόση hip hop με το “Who Got The Key” ενώ η μαγική νυχτερινή τρομπέτα των Fuenfhaus στο “In Vogeln-zwei-schwimmer” αποτελεί το ιδανικότερο εναρκτήριο λάκτισμα για τα 79 σχεδόν λεπτά jazz, funk, dub και electronica που ακολουθούν, ορισμένα κατάλληλα για το soundtrack της μεσημεριανής ραστώνης και άλλα έτοιμα να παρασύρουν τον ακροατή σε ένα χορευτικό ντελίριο..
Το γεγονός βέβαια ότι πρόκειται για μία συλλογή που σκοπό έχει να προωθήσει σε νέους και “περίεργους” ακροατές, μαζί με ήδη υποψιασμένους και μυημένους βέβαια, τον ήχο που κυριαρχεί στο label, δημιουγεί μία αδυναμία στην συνοχή της, οπότε και χάνεται αρκετά η αξία της στο σύνολο.
