Με άλλα τέσσερα σόλο album στην πλάτη, αλλά με τις δύο κορυφαίες στιγμές του εμπορικά και καλλιτεχνικά να περιορίζονται στο 80s classic με τους Orange Juice, ‘Rip It Up’ και το mega-hit ‘A Girl Like You’ το 1996, o Edwyn Collins επανέρχεται με ένα μάλλον πρόχειρο album, όχι τόσο στις λεπτομέρειές του (ηχογραφημένο σε μια περιοδο τριών χρόνων, έχει την πολυτέλεια της προσεγμένης παραγωγής μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια), αλλά στο υλικό του.
Όπως απέδειξε και σε album των mid 90s ("Gorgeous George" -1994, "I'm Not Following You" -1997), ο Edwyn Collins έχει τη δυνατότητα να πλάθει μερικά κομμάτια μοναδικής ποπ αισθητικής και έξυπνων ήχων, αλλά και αδιάφορες ως κακιές στιγμές.
Το highlight του album είναι αυτή τη φορά το ‘The Beatles’ ("the story of the Beatles compressed into four minutes"), ένα ηχητικό και στιχουργικό σύνολο μπιτλικών ήχων.
Το ονειρικό 'Never Felt Like This', αλλά και το πανέμορφο "Splitting Up" ξεχωρίζουν επίσης, αλλά από εκεί και πέρα το χάος. Οι περισσότερες συνθέσεις αδικούν τους στίχους και περνούν απαρατήρητες, αφού και η pop αισθητική τους βρίσκεται σε αρκετά στενά όρια που θέτει ο ίδιος.
