Tόσοι παραγωγοί, συνθέτες, rappers έβαλαν τον οβολό τους για το "Invincible" ώστε να πούμε με σιγουριά ότι είναι ίσως η πιο sad επιστροφή της τελευταίας δεκαετίας, σαν κακοφτιαγμένη φάρσα που στήθηκε για τον κακόμοιρο τον Michael Jackson. Είναι κρίμα όμως ο κάποτε βασιλιάς της pop να μην μπορεί να σταυρώσει σε 77 λεπτά μουσικής και στα 16 συνολικά κομμάτια που περιλαμβάνονται ένα hit παρόμοιο με αυτό 10 φορές πιο ατάλαντων teen pop αστέρων.
Όταν κινείται σε midtempo αλά R Kelly μπαλλάντες μοιάζει -τις περισσότερες φορές- αφόρητα βαρετός. Όταν προσπαθεί να ξαναγράψει γκρουβάτη μουσική από την εποχή του Thriller και τα 80s ακούγεται συμπαθητικός -αν και η αίσθηση της γραφικότητας (ειδικά στα κλισέ φωνητικά) δεν αποφεύγεται.
Κάποια αξια αναφοράς χορευτικά κομμάτια όπως τα "Unbreakable" και "Heartbreaker" που ανοίγουν δυνατά το album δεν θα ήταν άσχημα για μελλοντικά singles, όπως και το "2000 Watts" που έρχεται στη συνέχεια, μαζί με το "Whatever Happens" που ηχογράφησε με τον Carlos Santana.
Όταν όμως έρχονται οι μπαλλάντες - σούπες, οι κραυγές για σεβασμό της ιδιωτικής του ζωής και για τα παιδιά όλου του κόσμου, τότε τα χασμουρητά είναι αναπόφευκτα. Ενα "Man In The Mirror", αν και προσπαθεί, δεν μπορεί να το επαναλάβει. Και όταν, δε, γράφει ο ίδιος ο Michael και επιμελείται τα πάντα, τα πράγματα είναι ακόμα πιο άσχημα. Ακούστε π.χ. το απαράδεκτο "Speechless".
Δουλεύοντας με τον hot παραγωγό Rodney Jerkins, αλλά και τους Teddy Riley, Dr. Freeze, Andre Harris, Babyface και R. Kelly, μεταξύ άλλων, ο Michael Jackson προσπάθησε να δημιουργήσει τη super επιστροφή μετά από μια δεκαετία στο περιθώριο (με την απογοητευτική επανεμφάνισή του στα μισά και την 6χρονη αναμονή του παρόντος album), χωρίς το ανάλογο υλικό. Έτσι οι ανωτέρω παραγωγοί απλά κάνουν τα πάντα στον τομέα τους για να εμπλουτίσουν τα κομμάτια με μια 00s χροιά, είτε πρόκειται για funky στιγμές με 80s groove, είτε για ξενέρωτες μπαλλάντες και αξιόλογες R&B προσπάθειες, παραφορτώνοντάς τα όμως με τα δικά τους συστατικά.
Το ότι το album δεν έχει κατεύθυνση και ενιαία άποψη είναι σίγουρο, παρά τις περιστασιακές όμορφες στιγμές που μπορεί κανείς να βρει σ' αυτό. Είναι το άθροισμα των συντελεστών του που βγάζει όμως αποτέλεσμα σαφώς μικρότερο. Το δυστυχές είναι ότι ακόμα και στο θέμα των hits που ήταν κάποτε μη συζητίσιμο, κολλάει...
