Αν εξαιρέσουμε μουσικά το "Hood Scriptures" με τις ινδικές επιρροές και στιχουργικά το απολογητικό "A Letter", όπου η miss Foxy ζητά συγγνώμη από τη μητέρα και τα αδέρφια της για την αυτοκαταστροφική της συμπεριφορά, το "Broken Silence" είναι ίσως από τις πιο ενοχλητικές hip hop κυκλοφορίες της χρονιάς και όχι μόνο.
Δεκαοχτώ κουραστικά κομμάτια με τα ίδια beats και samples, με παντελή έλλειψη έμπνευσης και αυθορμητισμου... Βαρεθήκαμε το "πιο σκληρό κι ατίθασο gangsta girl" που φλυαρεί ακατάσχετα εις βάρος των (υποψιασμένων, βέβαια) αυτιών μας.
Με μονότονα p-funk grooves, τετριμμένες reggae μυρωδιές και χορευτική διάθεση ως όπλο για να μας ανεβάσει, το τρίτο album της Foxy Brown είναι αντιστρόφως ανάλογο -σε ενδιαφέρον- των σωματικών της προσόντων για τα οποία άλλωστε κερδίζει και τους δύο πόντους... Μακριά...
