Προφανώς δεν υπάρχουν πολλά κοινά μεταξύ του μουντού Βερολίνου απ' όπου προέρχεται και ο Arovane, με την ανοιξιάτικη Ελλάδα, οπότε και μια κυκλοφορία σαν το σκοτεινό Atol Scrap ίσως να μοιάζει λίγο εκτός τόπου όσο αφορά εμάς τους ‘νότιους΄ τουλάχιστον.
Η καλοδουλεμένη όμως electronica του ντεμπούτου του Arovane, είναι μια πρόκληση για τους ανοιχτόμυαλους μουσικόφιλους, όσο και το άκουσμα παραπέμπει σε βροχερές μέρες και βιομηχανικά τοπία.
Αναφορικά τώρα με το περιεχόμενο του Atol Scrap, αυτό παραπέμπει σε αντίστοιχα ντεμπούτα των Autechre και Boards of Canada όπως επίσης και στους συμπατριώτες τους Funkstorung. Ο ήχος είναι απλός μεν, χωρίς τον κίνδυνο να χαρακτηριστεί λιτός δε, αφού ηθελημένα αφήνονται έξω τα ηχητικά τρυκ και οι περίπλοκες δομές που με τόση ευχέρεια χρησιμοποιούνται στις περισσοτερες electronica κυκλοφορίες.
Το μόνο μειονέκτημα που βάζει και το Atol Scrap σε χαμηλότερη θέση απο τις δουλειές τον προαναφερθέντων, είναι η αίσθηση του ημιτελούς που σου μένει μετά την ακρόαση. Μπορεί ηχητικά να ακούγεται ενιαίο, μορφολογικά να φαίνεται δεμένο, αλλά προφανώς δεν αρκούν μόνο αυτα σε ένα δίσκο για να σε αγγίξει.
Φαντάζομαι οτι η μουσική του Arovane θα λειτουργούσε άψογα σαν επένδυση ενός φιλμ για το Βερολίνο, κάποιου μελλοντικού Wenders, όπου οι εικόνες θα έρχονταν να συμπληρώσουν τον χαλαρό κινηματογραφικό ιστό του Atol Scrap.
Δε συμφωνείς; Γράψε το δικό σου review!
Copyright (C) 1996-2000 - Avopolis. All Rights