Η πρόσφατη συνεργασία των Chicane με τον Brian Adams στο "Don't give up" δίνει την αφορμή για συγκρίσεις αναφορικά με την αισθητική του Nick Bracegirdle, που κρύβεται πίσω από τους Chicane, και του καναδού ''rocker''. Κι αυτό γιατί ο τρόπος με τον οποίο οι Chicane αντιμετωπίζουν την dance μουσική στο ''Behind The Sun'' δεν διαφέρει και πολύ με τον τρόπο που αντιμετωπίζει ο Brian Adams το rock. Μια επιφανειακή και καλογυαλισμένη δηλαδή εκδοχή, φιλική προς τους mainstream ραδιοφωνικούς σταθμούς αλλά και το ανεπιτήδευτο αυτί, χωρίς να ενοχλεί και οπωσδήποτε να προκαλεί.
Η επιστροφή λοιπόν των Chicane είναι σαφώς πιο αδύναμη απο το ντεμπούτο Far from the Maddering Crowds και σβήνει για τα καλά τις όσες ελπίδες μας είχαν δώσει με το καταπληκτικό single "Offshore". Η επιθυμία τους να δημιουργήσουν μια χαλαρωτική mellow-house ατμόσφαιρα τους οδηγεί σε άγευστες, αλα-Robert Miles συνθέσεις.
Στα 65 λεπτά του δίσκου σαφώς και βρίσκεται το club-hit "Don't give up", όπως και ένα remix του "Saltwater", αλλά σε καμιά περίπτωση δεν βελτιώνουν την γενική εικόνα που δεν είναι άλλη από ένα wanna-be soundtrack του Cafe del Mar με απλόχερες δόσεις από ambient/trance στοιχεία και γλυκανάλατα γυναικεία φωνητικά.
Ένας δίσκος που σίγουρα θα λύσει τα χέρια των ραδιοφωνικών παραγωγών που ψάχνουν κάτι ελαφρύ και καλοκαιρινό για τα ζεστά απογεύματα, γι' αυτό άλλωστε και εμείς οι υπόλοιποι θα επιλέξουμε άλλες λύσεις, και μάλλον δεν θα ανοίξουμε το ραδιόφωνο όταν απολαμβάνουμε ένα υπέροχο καλοκαιρινό ηλιοβασίλεμα.
Δε συμφωνείς; Γράψε το δικό σου review!
Copyright (C) 1996-2000 - Avopolis. All Rights