Buckcherry - Buckcherry

Αυτό το cd κυριολεκτικά ήρθε από την Αμερική με το ζόρι. Ενας φίλος από την απέναντι πλευρά του Ατλαντικού, επέμενε να ακούσω σώνει και καλά ένα νέο groupάκι με παλιομοδίτικη αλλά τόσο κολλητική rock. Αυθεντική rock.

Δεδομένου ότι σε τέτοιες περιπτώσεις δεν συνηθίζω να χαλάω χατήρια, παρέλαβα το cd, και με μπόλικη βαριεστημάρα πάτησα το play.

Αυτό που άκουσα ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Οι Buckberry, μια rock παρέα από το L.A., χωρίς ενδοιασμούς και τύψεις βγάζουν από τα μαύρα κατάστιχα το ξεχασμένο και ξεθωριασμένο σύνθημα του "sex, drugs and rock n’ roll", δηλώνουν λάτρεις της κοκαίνης (τραγουδώντας "I love the cocaine, I love the cocaine" στο ρεφρέν του "Lit Up"), αδυνατούν να χαμηλώσουν τους ρυθμούς, τα δίνουν κυριολεκτικά όλα, και στο τέλος... σε κερδίζουν.

Αν και οι punk εμμονές τους είναι κάτι παραπάνω από φανερές, αν και σε κομμάτια όπως το "Crushed" και το "Lawless and Lulu" τα riffs των AC/DC υπάρχουν σε αρκετά μεγάλες δόσεις, αν και το όλο concept είναι βγαλμένο από... άλλες εποχές, αυστηρά οριοθετημένο και ίσως και κορεσμένο, στο τέλος μένει η γεύση από ένα σπάνιας σοδειάς rock, το οποίο θα λατρέψουν και οι fans των AC/DC, όσο και οι φίλοι των Korn, των Sex Pistols (δεν είναι τυχαίο ότι ο Steve Jones συμμετείχε στην παραγωγή).

Οι Buckcherry αφήνουν τους Black Crowes να μιλάνε με αυθάδεια περί της τελαυταίας αυθεντικής rock'n'roll μπάντας στον πλανήτη και χαρίζουν μερικές από τις πιο τραχείς αλλά καλοφτιαγμένες και κολλητικές ριφάτες συνθέσεις οι οποίες δεν χαλαρώνουν παρά σε ελάχιστες στιγμές. Υπάρχει λοιπόν χώρος στο σακούλι του αυθεντικού rock για λίγα ακόμα κλασικά κομμάτια.
ΕΑυτό το cd κυριολεκτικά ήρθε από την Αμερική με το ζόρι. Ενας φίλος από την απέναντι πλευρά του Ατλαντικού, επέμενε να ακούσω σώνει και καλά ένα νέο groupάκι με παλιομοδίτικη αλλά τόσο κολλητική rock. Αυθεντική rock.

Δεδομένου ότι σε τέτοιες περιπτώσεις δεν συνηθίζω να χαλάω χατήρια, παρέλαβα το cd, και με μπόλικη βαριεστημάρα πάτησα το play.

Αυτό που άκουσα ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Οι Buckberry, μια rock παρέα από το L.A., χωρίς ενδοιασμούς και τύψεις βγάζουν από τα μαύρα κατάστιχα το ξεχασμένο και ξεθωριασμένο σύνθημα του "sex, drugs and rock n’ roll", δηλώνουν λάτρεις της κοκαίνης (τραγουδώντας "I love the cocaine, I love the cocaine" στο ρεφρέν του "Lit Up"), αδυνατούν να χαμηλώσουν τους ρυθμούς, τα δίνουν κυριολεκτικά όλα, και στο τέλος... σε κερδίζουν.

Αν και οι punk εμμονές τους είναι κάτι παραπάνω από φανερές, αν και σε κομμάτια όπως το "Crushed" και το "Lawless and Lulu" τα riffs των AC/DC υπάρχουν σε αρκετά μεγάλες δόσεις, αν και το όλο concept είναι βγαλμένο από... άλλες εποχές, αυστηρά οριοθετημένο και ίσως και κορεσμένο, στο τέλος μένει η γεύση από ένα σπάνιας σοδειάς rock, το οποίο θα λατρέψουν και οι fans των AC/DC, όσο και οι φίλοι των Korn, των Sex Pistols (δεν είναι τυχαίο ότι ο Steve Jones συμμετείχε στην παραγωγή).

Οι Buckcherry αφήνουν τους Black Crowes να μιλάνε με αυθάδεια περί της τελαυταίας αυθεντικής rock'n'roll μπάντας στον πλανήτη και χαρίζουν μερικές από τις πιο τραχείς αλλά καλοφτιαγμένες και κολλητικές ριφάτες συνθέσεις οι οποίες δεν χαλαρώνουν παρά σε ελάχιστες στιγμές. Υπάρχει λοιπόν χώρος στο σακούλι του αυθεντικού rock για λίγα ακόμα κλασικά κομμάτια.