Electronic - Twisted Tenderness

Το album αυτό είναι αλήθεια ότι το περιμέναμε όλοι στο A.M., αρκετό καιρό. Είχαμε φέρει τον κόσμο ανάποδα προκειμενου να το έχουμε πριν κυκλοφορήσει, και τελικά... τα καταφέραμε (και μάλιστα χωρίς την επέμβαση καμιάς εταιρίας).

Το πρώτο συμπέρασμα από το "Twisted Tenderness" είναι ότι αποτελεί ουσιαστικά μία ιεροτελεστία σύνθεσης και ηχογράφησης παρόμοια μ'αυτή των καλών ηλεκτρονικών groups του παρελθόντος.

Πρώτα κιθάρα, μετά προγραμματισμός και synthesizers και τελευταίο στρώμα beats και (στην εποχή μας) samples, εξασφαλίζοντας έτσι πρωτίστως τις απαραίτητες στέρεες, και κυρίως απλές μελωδικές βάσεις. Δεν θέλει και πολύ για να αρχίσει κανείς να παίζει με τα κόλπα, τις βρώμικες ηλεκτρονικές παρεμβάσεις, τα trendy dance ή trip hop beats, τα τρομακτικά wah-wahs και να έχει ξεχάσει στο μεταξύ να φροντίσει την ύπαρξη άξιας λόγου σύνθεσης.

Από το "Make It Happen" με το παλιομοδίτικο χορευτικό πιάνο και τους θορύβους που αναφέραμε, ως το 7λεπτο trip hopίζον "Prodigal Son", οι Electronic μοιάζουν να έχουν προσέξει αφάνταστα τις ισορροπίες, έτσι ώστε να πείθουν και τον πλέον δύσπιστο, ότι τα ηλεκτρονικά κόλπα που παιδεύουν κάμποσο το τελικό αποτέλεσμα έχουν ουσιαστική και λειτουργική αξία μέσα στο album.

Παρά τις προαναφερόμενες επεμβάσεις, τις δυνατές για τα δεδομένα τους κιθάρες και την σύγχρονη electronica φιλοσοφία, το "Twisted Tenderness" παραμένει ένα κατά βάση synth-pop album με ζωντανά και ενίοτε μελαγχολικά χρώματα, σαν συνδυασμός των δύο πόλων New Order και Smiths, πλήκτρων του Sumner και κιθάρας του Marr (περιττό να αναφέρει κανείς πόσο επιδραστικος υπηρξε κυρίως ο δεύτερος, για όσα σημερινά βρίσκουμε -ακόμη- εντυπωσιακά).

Μόνο στο μακροσκελές trip hop του "Prodigal Son" οι αρχικοί προσανατολισμοί είναι σαφείς.

Στα υπόλοιπα το σύγχρονο περιτύλιγμα αποτελεί "αναγκαίο κακό" προκειμένου να βγουν κομμάτια που κατάγονται στα 80s, όπως το πιασάρικο "Vivid" με την υπέροχη harmonica ή το ρυθμικό και μελαγχολικό, αλά Depeche Mode, ομότιτλο του album κομμάτι.

Το "Twisted Tenderness" λοιπόν, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των δημιουργών του, παρά τους περίεργους ήχους, τα beats και τις δυνατές κιθάρες παραμένει μια καθαρά νοσταλγική και ρομαντική υπόθεση. Αξίζει όμως να βρίσκεται μπροστά από πολλά από τα πράγματα που ακούμε σήμερα...