Black Crowes - By Your Side

"Η εξάδα από τη Georgia επιστρέφει στις ρίζες της", θα μπορούσε να είναι ένας καλός τίτλος για κάποιο άρθρο αφιερωμένο στο νέο album των Black Crowes. Αν και πράγματι, διακρίνει κανείς στο "By Your Side", πολλές από τις σκληροτράχηλες rollin' ρουκέτες του ντεμπούτου τους "Shake Your Money Maker" (πίσω στο 1990), λίγοι μπορούν να υποστηρίξουν ότι το attitude όλων των προηγούμενων κυκλοφοριών τους δεν θυμίζει την ενέργεια, την απλότητα των rock συνθέσεων ή τα soulful φωνητικά του Mick Jagger.

Μόνο που οι Black Crowes, δεν πρόκειται ποτέ να πλησιάσουν καν τους αρχηγούς του rock 'n'roll, όσο όμορφες και αν είναι οι blues αναφορές τους, όσο έξυπνα τοποθετημένο κι αν είναι το roadhouse πιάνο σε ορισμένα σημεία. Δε μιλάω μόνο για τα φωνητικά, ούτε για τη συνθετική ευφυία όλων των αστεριών του rock 'n' roll παρελθόντος, το οποίο αναπολούν. Μιλάω και για τους στίχους τους, οι οποίοι είναι κουραστικοί, χιλιοειπωμένοι και κλισαρισμένοι. Μιλάω και για τα πλούσια φωνητικά που μπλέκονται παντού, θαρρείς και κάποιος πρόσβαλλε τις gospel καταβολές τους και θέλησαν να του αποδείξουν το αντίθετο - ακόμα και ανάμεσα σε (υπό Κ.Σ.) στεγνά κιθαριστικά solo, τα οποία θα έπρεπε να μείνουν απροστάτευτα από τις φωνητικές παρεμβάσεις.

Αφού λοιπόν ξεκαθάρισα τι ΔΕΝ μου αρέσει στο "By Your Side", ας αναφέρω και τι μου αρέσει. Το αργόσυρτο blues του ομώνυμου κομματιού και το τυπικό Crowes "Jealous Again", το gospel vibe του "Go Tell the Congregation" με το όργανο να συνοδεύει υπομονετικά, είναι από τις κορυφαίες στιγμές, και σίγουρα δεν είναι οι μοναδικές που θα συγκινήσουν τους θιασώτες του αγνού rock feeling. Από κει και πέρα καμπύλη των συνθέσεων των αδερφών Robinson δεν κάνει θεαματικές βουτιές, αλλά ούτε και συναρπάζει...