Nevermore - Dreaming Neon Black

Ισως οι περισσότεροι από εσάς θα θυμάστε όλα αυτά που είχαν ειπωθεί περί Nevermore κατά τη διάρκεια (αλλά και μετά) της συναυλία τους, το Πάσχα του '96, με τους Iced Earth. Πολλοί είχαν πει τότε πως η όλη ιστορία είχε κάνει καλό στους απόγονους των Sanctuary, μια που άθελά τους οι Νevermore έκαναν πολλούς από τους οπαδούς της metal μουσικής να αναφερθούν εκτενώς στο όνομά τους. Eξετάζοντας την νέα τους δουλειά που φέρει τον παράξενο τίτλο "Dreaming Neon Black", νιώθει κανείς ότι έφτασε ο καιρός να αποκτήσουν πλέον την αίγλη που τους αξίζει στο χώρο του σκληρού ήχου.

Καταρχήν , πρέπει να σημειωθεί ότι η 3η studio ολοκληρωμένη δουλεια των Αμερικανών metallers, (έχουν προηγηθεί τα εκπληκτικά "Nevermore","Politics of ecstasy", αλλά και το EP "In memory") τους βρίσκει αλλαγμένους κατά το 1/5 : Νέο μέλος του σχήματος είναι ο κιθαρίστας Tim Calvert, πρώην μέλος των Forbidden.

Mε την σύνθεση αυτή λοιπόν, ο Warrel Dane και η παρέα του συνθέτουν τον πιο ώριμο δίσκο στην ιστορία του συγκροτήματος. Τα 12 τραγούδια ξεχειλίζουν από όγκο, δύναμη, ενέργεια και όλα τα συναφή! Ειλικρινά, είναι ένας από τους πιο βαρείς δίσκους που έχω ακούσει ποτέ, με τις κιθάρες σε κολασμένη παραμόρφωση, τον drummer Van Williams να εξαπολύει πυροβολισμούς συνεχώς με τη δίκαση και να συνοδεύει -με απαράμμιλο συγχρονισμό- τα δαιμονικά κιθαριστικά riffs με το υπόλοιπο drum set του.

Όσο για τον τεράστιο αυτό frontman του συγκροτήματος, τον Warrel Dane...Tι να πρωτοπεί κανείς; Εντάξει, δεν λέω, οι φανταστικες ψηλές κλίμακες του "Future Tense" έχουν εκλείψει... Αλλά και τι μ'αυτο; Η φωνή του, άλλοτε απαλή, συναισθηματική, τραγική, και άλλοτε οργισμένη , γεμάτη μίσος συμπληρώνει την αρνητική - αλλά με έναν γλυκό, όμορφο τρόπο - εικόνα του όλου δίσκου.

Όσο για τους στίχους, (των οποίων τα credits ανήκουν για άλλη μία φορά στον ίδιο τον Warrel), αυτοί συνθέτουν μία ενιαία ιστορία. Πιο συγκεκριμένα, τα τραγούδια αναφέρονται σε κάπιον ο οποίος έχοντας χάσει τα ίχνη της φίλης του, έχει φτάσει στα όρια της τρέλλας, και κατηγορεί το Θεό ή ακόμα και τον ίδιο του τον εαυτό για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει.

Στα συν του δίσκου πρέπει να προστεθεί η φοβερή ποιότητα του ένθετου booklet, που με φοβερό συνδυασμό λίγων σε αριθμο χρωμάτων - κυρίως μουντών - βάζει τον ακροατή μέσα στο φορτισμένο κλίμα του δίσκου.

Σίγουρα, ο νέος αυτός δίσκος των Nevermore αξίζει την προσοχή του μεταλλικού κοινου, αφού έχει το δικό του στυλ, στυλ που άλλωστε καθιέρωσαν οι ίδιοι οι Νevermore, ενώ ακούγεται ευχάριστα και ακόμα από αυτούς τους κολλημένους death/black metallers, που έχουν την εντύπωση ότι το power ειναι "για τους φλώρους"... Αλήθεια, ποιος είπε ότι οι Nevermore παίζουν power;;;; Mάλλον αυτός που το σκαρφίστηκε δεν θα άκουσε το "Dreaming Neon black"!!!

Kαλή ακρόαση.