Ο Λαρισαίος Silent Wagon δεν είναι πρωτόβγαλτος στο μουσικό κουρμπέτι, ωστόσο στο Hidden Pole γίνεται περισσότερο «θεσμικός», καθώς αφήνει τον ιντερνετικό ωκεανό για μια κυκλοφορία που –έστω και σε κασέτα– διεκδικεί κάτι από την ξεφτισμένη αίγλη του φυσικού format. Πρόκειται για μια χειρονομία, βασικά· προς έναν δισκογραφικό κόσμο ο οποίος αντέχει, μα βαθμιαία μάλλον χάνεται, φέροντας πάντως (ακόμα) καίριο βάρος για όσους καλλιτέχνες ή/και ακροατές γαλουχήθηκαν με τους όρους με τους οποίους λειτούργησε επί δεκαετίες.

Το Hidden Pole είναι μια δουλειά τοποθετούμενη στο ηλεκτρονικό φάσμα των ήχων, στην οποία επικρατούν οι ambient διαθέσεις. Η έννοια του ρυθμού περισσότερο υφέρπει παρά μπαίνει σε πρώτο πλάνο (βλέπε π.χ. το ("Gravitational Defrost"), με το επίκεντρο να παραμένει μινιμαλιστικό, επιδιώκοντας την εγκόλπωση της ακροαστικής εμπειρίας σε μια σπαρτιατικής λογικής ατμόσφαιρα –ένα ιδιαίτερα επιτυχημένο σημείο αυτής, είναι το "Goodbuy To The Burning Island". Το άλμπουμ διαθέτει ακαταμάχητη αίσθηση ροής, με διαδοχή που δεν στερεί στα κομμάτια την αυτονομία τους, διαρκώς όμως σε ωθεί να τα εκλάβεις ως τμήματα ενός συνόλου. Το οποίο δεν ξέρω τελικά αν κορυφώνει ή αν αποσυμφορίζεται στα 9 (και κάτι) λεπτά του "357911": ενώ θες να το κατηγορήσεις για άσκοπη φλυαρία, είναι ταυτόχρονα κι εκείνο που μάλλον συνοψίζει την όλη διαδρομή, καθιστώντας εξαιρετικά σαφή την ambient ταυτότητά της.

Υπάρχουν βέβαια αρκετοί διεθνείς καλλιτέχνες που μπορούν να ξεπηδήσουν ως αναφορές καθώς ακούς –από τον Brian Eno των 1970s ως τον Aphex Twin των 1990s μεγαλείων– εντούτοις οι επιρροές προκύπτουν καλά αφομοιωμένες. Με αποτέλεσμα να οικοδομείται μια γέφυρα μεταξύ των δεκαετιών, με αρμοδέτη της μια αισθητική προερχόμενη από τους ήχους που έντυσαν διαχρονικά την κινηματογραφική ή/και τηλεοπτική εκδοχή της επιστημονικής φαντασίας. Το "Rings Of Saturn", για παράδειγμα, τη θέτει άμεσα (σε επίπεδο ονοματολογίας), ενώ το "No Lager" αποτελεί ένα πολύ χαρακτηριστικό μουσικό στιγμιότυπο, που δεν θα ακουγόταν ξένο στο soundtrack των Orbital για το Event Horizon του Paul W.S. Anderson (1997).

Ισορροπώντας λοιπόν μεταξύ οικειότητας και απειλητικής δυστοπίας, ο Silent Wagon φτιάχνει ένα συγκροτημένο, μα και συγκρατημένο την ίδια στιγμή άλμπουμ. Χωρίς να καταθέτει κάποια πρόταση για όσα το απασχολούν, ούτε και επιθυμώντας να μπλέξει με ηλεκτρονικά κινήματα που ο Τύπος του 21ου αιώνα θέλει να αποκαλεί «πρωτοποριακά» και ταυτόχρονα «πειραματικά» (π.χ. το footwork), το Hidden Pole επενδύει στην αγάπη του για την ambient αισθητική και τη sci-fi κουλτούρα, χωρίς να μιμείται κανένα πρότυπο αναφοράς.

ακούστε ολόκληρο το άλμπουμ μέσω Bandcamp, εδώ

 

Ακολούθησε το Avopolis Network στο Google News

 

Διαβάστε Ακόμα

Featured