The Callas & Lee Ranaldo - Trouble And Desire

To 2014, oι Άρης & Λάκης Ίωνας δούλευαν πάνω στην επικείμενη ταινία τους Μέγας Ανατολικός (The Great Eastern), ακούγοντας –για πολλοστή ίσως φορά– Sonic Youth. Αυτή η καταπληκτική μπάντα άσκησε ξανά τις καταλυτικές της δυνάμεις και τα δύο αδέλφια αποφάσισαν έτσι απλά να στείλουν ένα e-mail στον Lee Ranaldo, προτείνοντάς του συνεργασία για το soundtrack του φιλμ. Για 6 μήνες, δεν είχαν καμία απάντηση. Μέχρι που ο Ranaldo (έτσι απλά κι εκείνος), απάντησε.

Κάπως έτσι ξεκίνησε μια συνεργασία η οποία υποσχέθηκε πολλά και τα τήρησε. Οι Callas, που εδώ και πάνω από μια δεκαετία πλάθουν στο Velvet Room  ήχους και εικόνες (εκτός από μουσικοί είναι και δεινοί κινηματογραφιστές, αλλά και visual artists), ανήκουν στα καλύτερα πράγματα που συνέβησαν στη σύγχρονη ανεξάρτητη σκηνή της χώρας μας. Ο Lee Ranaldo, πάλι, είναι από τα καλύτερα πράγματα που συνέβησαν στην παγκόσμια μουσική γενικότερα. Και ο κοινός δισκογραφικός τους καρπός αποπνέει ό,τι ακριβώς θα περίμενες από τύπους σαν αυτούς: μπελάδες κι επιθυμία.

Το Trouble Αnd Desire δεν είναι όσο εύκολη υπόθεση φαίνεται. Δομημένο διαξονικά πάνω σ' ένα opus με 7 μέρη και ισάριθμα psych τραγούδια, εμφανίζει μια διττή, εγκεφαλική υπόσταση: συνδυάζει μια οικειότητα που γλυκαίνει τ' αυτιά, όμως ταυτόχρονα βάλλει το άλμπουμ με την απειλή της μετριότητας, με ένα ξάφνιασμα που κομίζει αμηχανία στην εμπειρία της ακρόασης. Ίσως όμως να είναι κι εκείνο που θα το ξεχωρίσει στη δισκογραφική θάλασσα.

Μεταξύ των 7 πλοκαμιών του κεντρικού θέματος "Octopus" συναντάμε λοιπόν τα 7 τραγούδια του δίσκου, συμπεριλαμβανομένων των δοκιμών των Callas σε ελληνικό στίχο και φόρμα. Πειραματισμοί όπως το –ας το χαρακτηρίσουμε punk ρεμπέτικο– "Γλυκειά Μου Όμορφη" εμφανίζουν κι αυτοί διπολικά στοιχεία, μ' έναν αγώνα της γοητείας ενάντια στο μπέρδεμα. Το αν σου αρέσουν παίζεται· πάντως δεν μπορείς εύκολα να τους γυρίσεις την πλάτη.

Τα επτά μέρη του "Octopus", σχεδόν αποκλειστικά επιμελημένα από τον Ranaldo, κουβαλάνε τη δικιά τους ονειρική ομίχλη, την οποία έχει ενδιαφέρον να αφουγκραστεί κανείς ως όλον, και όχι διακεκομμένη από τα πιo αναμενόμενα tracks που πλαισιώνει. Το σίγουρο είναι ο δίσκος απογειώνεται μετά τα μισά, με το καταπληκτικό ομώνυμο κομμάτι να εκλύει Sonic Youth από κάθε ηχητικό πόρο, όσο το νευρώδες, groovy punk του "Acid Books" θυμίζει γιατί αγαπήσαμε (και θα αγαπάμε) τους Callas. Με ή χωρίς Lee Ranaldo.

Σε τελική ανάλυση ίσως το άγγιγμα του Ranaldo να μη συνεισφέρει στο άλμπουμ όσα υπόσχεται στη μαρκίζα, σε καμία όμως περίπτωση δεν μπορεί να περάσει στα ψιλά. Από την άλλη οι Callas συνεχίζουν να αποτελούν σταθερή αξία ποιοτικού θορύβου στα ντόπια νερά, διαθέτοντας εκείνο το καλλιτεχνικό βάρος που τους επιτρέπει να προσελκύουν θρυλικές (για τα ελληνικά δεδομένα) συνεργασίες. Κάπως έτσι, η ασάφεια του μηνύματος του δίσκου συγχωρείται και μένει η απόλαυση της μουσικής σύμπραξης, να προσθέτει αστεράκια στην κυκλοφορία του Trouble Αnd Desire.  

{youtube}0P2-xNHAunk{/youtube}