Pineal ή αλλιώς επίφυση, είναι το τμήμα του εγκεφάλου ανάμεσα στα δύο ημισφαίρια, το οποίο ελέγχει τη λειτουργία του ύπνου· όταν ενεργοποιείται μάλιστα με τα κατάλληλα μέσα, προκαλεί οράματα, ξυπνάει συναισθήματα και παράγει πνευματική ενέργεια. Με ένα τέτοιο λοιπόν βοήθημα –την ayahuasca, φαρμακευτικό σκεύασμα από τον Αμαζόνιο, ψυχοτρόπος ουσία κατ' άλλους– ο Όθωνας Ματαράγκας βυθίστηκε σε ένα πνευματικό ταξίδι που του αποκάλυψε (όπως λέει ο ίδιος) πτυχές του υποσυνείδητου του που δεν ήξερε ότι υπάρχουν, εμπνεόμενος το τρίτο του άλμπουμ.
Μόνιμος κάτοικος Λονδίνου, πλέον, ο ελληνικής καταγωγής συνθέτης και πιανίστας είναι λάτρης του πανκ, της dark wave σκηνής, αλλά και του techno και προσπαθεί στη μουσική του να μαζέψει μαζί όλες τις ετερόκλητες επιρροές του –γι' αυτό άλλωστε και την έχει ονομάσει PAN (ΠΑΝ)– σε ένα ενιαίο συνονθύλευμα παρελθόντος και παρόντος, όπου η goth σκοτεινιά και το dark electro συναντούν τον ηλεκτρισμό και την εκκεντρικότητα της λονδρέζικης κλαμπ κουλτούρας. Κοινός βέβαια παρονομοστής παραμένει η κλασική παιδεία του Othon.
Το Pineal εξερευνά το ταξίδι του στα δάση της Βραζιλίας, την επιρροή που είχαν οι διδαχές και οι παραδόσεις των κατοίκων της περιοχής στη ψυχοσύνθεση και στη μουσική του, σε συνδυασμό με τις αγαπημένες του ηχητικές εμμονές και την πιανιστική του ιδιότητα. Γι' αυτό και χωρίζεται σε δύο μέρη, με το πρώτο να μένει πιστό στις καταβολές του και στο ιδιαίτερο προσωπικό του στυλ, και με το δεύτερο να συστήνει τις πνευματικές του αναζητήσεις, χρησιμοποιώντας διαλέκτους και μουσικά όργανα των λαών που τόσο τον επηρέασαν. Κάθε κομμάτι διαθέτει λοιπόν τη δική του ταυτότητα και υπόσταση, ενώ έχει και μια διαφορετική ιστορία πίσω του.
Το εναρκτήριο “Pineal Kiss”, ας πούμε, είναι αφιερωμένο στον τροπικό παράδεισο στον οποίο έζησε ο καλλιτέχνης για λίγο διάστημα. Οι τόνοι πέφτουν κατόπιν στο “Your Quantum Future”, όπου το πιάνο συνοδεύει διακριτικά τα φωνητικά του Bird Radio, πριν την κορύφωση του φινάλε. Μία από τις καλύτερες στιγμές του άλμπουμ έρχεται στη συνέχεια με το ντελιριακό βιολί του ορχηστρικού “City Shaman”, με ένα υποβλητικό υπόβαθρο από τύμπανα να χτίζει ανατριχιαστική, «στοιχειωμένη» ατμόσφαιρα. Υψηλού επιπέδου είναι όμως και το “Japan Suite” –ένα ακόμα ορχηστρικό: μια σύνθεση απλή μα συναισθηματικά φορτισμένη, αφιερωμένη στην πρόσφατη τραγωδία της Φουκουσίμα. Όσο για το “Dawn Is Yet To Come”, εδώ ο Othon επιστρατεύει τον στενό του συνεργάτη Ernesto Tomasini, ο οποίος φέρνει έναν αέρα καμπαρέ με τα θεατρικά, οπερετικά του φωνητικά· υπέροχο δείγμα μελαγχολικού techno.
Στο δεύτερο μέρος, ο Othon αποφασίζει να «πειράξει» τους παραδοσιακούς θεραπευτικούς ύμνους Ikaros, με την άδεια βέβαια των αρχηγών των φυλών που επισκέφτηκε. Τα σίνθια και οι νέες τεχνολογίες παντρεύονται έτσι με τα rattle leafs και τις μαράκες, ενώ οι ιθαγενείς σαμάνοι Javier Arevalo Shahuano & Jessica Ramirez Seopa προσκαλούνται να ψάλλουν στο εισαγωγικό “Puca Puca”. Το “Pasha Dume”, πάλι, μεταμορφώνεται σε υπνωτιστικό, διονυσιακό techno τυλιγμένο στον μυστικισμό, ενώ πιο κάτω ο Marc Almond –ένας ακόμα σταθερός συνεργάτης του Ματαράγκα, συνοδεία εδώ ορχήστρας ιθαγενών– συνδράμει στο χορευτικό κρεσέντο που δημιουργείται γύρω από το “Cobra Coral”, έναν τελετουργικό Umbanda ύμνο. Στο τέλος, το “Taiti” ολοκληρώνει το μουσικό ταξίδι του άλμπουμ μες στους ήχους των κυμάτων.
Το όραμα που ο Όθωνας Ματαράγκας εκθέτει στο Pineal ακούγεται μόνο με ανοικτά αυτιά και ανοικτό μυαλό. Δεν είναι φλύαρο, είναι πομπώδες γιατί έτσι ακριβώς το θέλει ο καλλιτέχνης· και παίζει τεχνηέντως ανάμεσα στο mainstream και σε μια οπτική που παλιά θα τη λέγαμε «αβάν-γκαρντ». Δεν υπάρχει συγκεκριμένη μουσική ταυτότητα σε αυτόν τον δίσκο, κάτι τέτοιο θα λειτουργούσε περιοριστικά για μια τόσο πολυσχιδή κατάθεση. Πρέπει όμως να σημειωθεί η ικανότητα του Othon ν' αφήνει χώρο στους τόσο διαφορετικούς του καλεσμένους, ώστε να δημιουργήσουν πάνω στην έμπνευσή του όσο εκείνος μένει σταθερός συνεπιβάτης, χωρίς να τους επισκιάζει.
Κουλτούρες, θρησκείες, έθιμα, σεξουαλικότητα, ευαισθησία και χαρά μπλέκονται λοιπόν αξεδιάλυτα στο μουσικό τούτο καλειδοσκόπιο, και κάθε κομμάτι γίνεται ένα διαφορετικό μέρος της προσωπικότητας του δημιουργού· με την οποία είσαι ευπρόσδεκτος να ταυτιστείς, αν αφήσεις τον εαυτό σου ελεύθερο.
{youtube}VbjuNQTvt2o{/youtube}
