Το ντεμπούτο άλμπουμ των Μυστική Συνταγή αποτελεί μια καλοφτιαγμένη αισθητική παγίδα. Το μάτι του ανυποψίαστου ακροατή μαγνητίζεται άμεσα από το εμπνευσμένο artwork, το πολλά υποσχόμενο όνομα και το απειλητικό logo. Έξυπνη δουλειά δηλαδή. Ακούγοντας όμως το Νόμοι Και Κώδικες … Αλλά προηγουμένως – πού είναι οι τρόποι μου;! – προηγούνται οι συστάσεις. Μαζί από το 2002, τα δύο μέλη των Μυστική Συνταγή (Dios Los και Θρασής), έχουν εμφανιστεί σε πολλές hip hop σκηνές της χώρας. Σημειώνουν υπερήφανα το Γαλάτσι ως πατρίδα-ορμητήριο, και ανήκουν στη νέα φουρνιά της hip hop. Οι στίχοι τους ασχολούνται ως επί το πλείστον με το battle rap και δευτερευόντως με κοινωνικές ανησυχίες και εσωτερικές αναζητήσεις. Στο Νόμοι Και Κώδικες λοιπόν, οι Μυστική Συνταγή έχουν συλλέξει όλη την ως τώρα εμπειρία τους από συναυλίες, συνεργασίες και ακούσματα, ξεχνώντας όμως κάτι βασικό – να τα περάσουν όλα αυτά μέσα από το δικό τους κάτοπτρο. O δίσκος τους θυμίζει έτσι πολλά, χωρίς να προβάλλει νέα στοιχεία: το «σκληρό» ας πούμε “Νόμοι Και Κώδικες” θυμίζει τα υβριδικά τραγούδια των Αρτέμη & Ευθύμη, ενώ το νοσταλγικό “Κύριε Αστυνόμε” φέρνει κάτι από πρώιμους Goin’ Through. Επιπλέον ο δίσκος σου δίνει την εντύπωση ενός ανελέητου κυνηγητού μεταξύ Μυστικής Συνταγής και της πολυπόθητης εμπορικής επιτυχίας. Αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας, δύο από τα χειρότερα κομμάτια του άλμπουμ – το “Ποτήρια Ψηλά” και το “Μη Το Σταματάς”. Στην άλλη μεριά της ζυγαριάς μπαίνουν μερικά αξιοπρεπέστατα τραγούδια όπως τα “Όσο Μου Δίνει Θα Του Δίνω”, “Έτσι Το Θέτω” και “Υπάρχουμε Παντού”. Όσον αφορά στους στίχους, δεν αιχμαλωτίζουν σε καμία περίπτωση, διαθέτουν όμως και κάποιες καλές στιγμές, με έξυπνες ρίμες όπως «…θα ησυχάσω όταν θα γίνει η προτομή μου σε μουσείο/κι όταν με στίχους μου γεμίσουν μαθητές κάθε θρανίο/όταν η λογική θα μπαίνει σε τρελοκομείο/και όταν του Πάσαρη τη ζωή θα τη διδάσκουν στο σχολείο» ή «είμαι από αυτή την πόλη που το βράδυ τρέμουν όλοι/όμως τη μέρα όλα ξεχνιούνται και αντιστρέφονται οι ρόλοι». Προσθέστε επιπλέον στα θετικά και την αναπτυγμένη, για πρώτη δουλειά, ροή που διακρίνεται στις ρίμες των Μυστική Συνταγή (χαρακτηριστικό παράδειγμα το “Ποιος Τολμάει”). Τέλος, τη μουσική παραγωγή των περισσότερων κομματιών έχει αναλάβει ο ίδιος ο Dios Los, με λίγη βοήθεια από τον Ανδρέα «Μελωδό» Κοτζαμάνη. Τίποτα πρωτότυπο και εδώ. Είναι νομίζω σωστό και δίκαιο να βαθμολογείται κάποιος σύμφωνα με τον πήχη που έχει θέσει ο ίδιος στον εαυτό του. Μέσα από τους στίχους των Μυστική Συνταγή, οι ίδιοι μας αυτοπαρουσιάζονται ως «είδος μουσικών μεγαλείων και στιχουργικών εκτοπίων». Προσπαθούν όμως να βαφτιστούν σωτήρες και ήρωες του hip hop είδους χωρίς να προβάλουν οτιδήποτε το καινοτόμο, αντίθετα βαδίζοντας σε ασφαλή και πολλές φορές περπατημένα μονοπάτια. Ίσως να είναι νωρίς για τέτοιου είδους κριτική, αλλά πρώτος θα χαρώ αν στην επόμενη δουλειά τους αναπτύξουν ένα προσωπικό στυλ και ήχο. Και σε διαφορετική περίπτωση όμως, δεν θα ξαφνιαστώ αν μετά από κάποιο καιρό ακούσω τη μουσική τους σε κάποιο club…
