Η ιστορία των Mani Deum ξεκίνησε πρόσφατα, στα τέλη του 2005 – η αρχική ιδέα ήταν η δημιουργία ενός συγκροτήματος-φόρου τιμής στους σπουδαίους Current 93 του David Tibet. Σιγά-σιγά όμως, ο ήχος της εν λόγω μπάντας άρχισε να διαφοροποιείται και να ενσωματώνει στοιχεία και από άλλα μουσικά στυλ. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι παίζουν neofolk με ροκ στοιχεία, κάτι που οι ίδιοι ονομάζουν «infected folk ‘n’ roll». Το παρόν ΕΡ, Five Infected Blessings, αποτελεί και το ντεμπούτο τους. “Thy Will Be Done Through Her” λέγεται το εισαγωγικό κομμάτι, το οποίο ξεκινά με κιθάρες και βιολοντσέλο, τα δύο όργανα που κυριαρχούν στο σύνολο των συνθέσεων και συμβάλλουν μαζί με το πιάνο, το μπάσο, το ντέφι και τα κρουστά στη δημιουργία της ατμόσφαιρας του ΕΡ. Μια ατμόσφαιρα σκοτεινή και μελαγχολική, αρκετά βαριά και δραματική. Και σ’ αυτή τη δραματικότητα παίζουν βασικό ρόλο τα φωνητικά, τα οποία μοιράζονται οι Ρ. και Μάνος Κ., και τα οποία κατά στιγμές θυμίζουν γνώριμες φωνές της neofolk, όπως Sonne Hagal ή Svarrogh. Ο Dimo Dimov των τελευταίων, μάλιστα, έχει συνεργαστεί με τους Mani Deum στην παρούσα κυκλοφορία, δανείζοντας τη φωνή του στο bonustrack-έκπληξη “The Winterpath”. Υπάρχει κι άλλη guest-συμμετοχή, αυτή του Δημήτρη Καλαντζή από τους Tsopana Rave. Συνεχίζοντας την ακρόαση, με μελόντικα ξεκινά το γεμάτο εικόνες “Unconditional Condition”, με ψιθύρους κλείνει το “The Room Falls Silently”, ενώ τα “My Past Is Leaking Into My Present” και “Everythings and Νothings” συναγωνίζονται για τη θέση του καλύτερου κομματιού στο ΕΡ. Βρίσκω τους στίχους ιδιαίτερα εκφραστικούς και καλοδουλεμένους – υποκινούν συναισθήματα, αναμνήσεις, ενδόμυχες σκέψεις, πνευματικές αναζητήσεις, με τις οποίες ο καθένας θα μπορούσε να ταυτιστεί στις μοναχικές στιγμές του («We all are naked and poor beneath our canvas», aren’t we?). Το Five Infected Blessings πρόκειται για ένα κατ’ ουσίαν ρετρό αλλά εκ πρώτης όψεως (ή καλύτερα ακοής) μοντέρνο ηχητικό αποτέλεσμα. Εννοώντας ότι ο ήχος είναι σύγχρονος και ζωντανός, με καλή παραγωγή, αλλά η ατμόσφαιρα στο σύνολο των κομματιών ανήκει μάλλον σε παλιότερες δεκαετίες – όπως και η όλη αισθητική του booklet. Χωρίς και πάλι να είναι σαφής ο διαχωρισμός του παροντικού με το παρελθοντικό, όπως και στο ανάλογο κομμάτι (“My Past…”), όπου τα δύο αυτά έχουν αναμιχθεί μοιραία μεταξύ τους. Όπως και να ’χει, προκύπτει πετυχημένη η συνταγή των Mani Deum και έχουν γίνει ήδη αγαπητοί στο κοινό στο οποίο απευθύνονται. Οπότε και αναμένουμε την κυκλοφορία του ολοκληρωμένου άλμπουμ τους με υψηλές προσδοκίες.
