Γιατί όταν βγάζουν cd οι ελληνικές αγγλόφωνες μπάντες γράφουν όλες τις πληροφορίες των credits στα αγγλικά; Οι στίχοι εντάξει. Οι πληροφορίες όμως γιατί; Ο προφανής λόγος είναι η ελπίδα ενός ανοίγματος στο εξωτερικό. Όμως μπάντες όπως οι Last Drive, παρά τη μεγάλη συμβολή τους στο εγχώριο ροκ, είναι φανερό πως δεν διεκδικούν πια κανένα τέτοιο άνοιγμα. Κι όμως στο πρόσφατο άλμπουμ τους Heavy Liquid τίποτα δεν είναι γραμμένο στα ελληνικά. Από την άλλη πλευρά, οι νεότεροι καλλιτέχνες – από τη Μόνικα μέχρι τη μπάντα που ξεκίνησε να κάνει πρόβες χτες – όπως και να το κάνουμε έχουν ένα δικαίωμα στο όνειρο, το οποίο κανείς δεν μπορεί να τους στερήσει. Αυτό το δικαίωμα στο όνειρο λοιπόν χαρακτηρίζει και τους B-Movie Prophets. To Body. Speech. Mind είναι το πρώτο τους EP και περιλαμβάνει τέσσερα τραγούδια, ακουμπισμένα σε ένα τραπέζι που πατάει και με τα τέσσερα πόδια στο απλό και ακατέργαστο κιθαριστικό ροκ. Δυο ηλεκτρικές, μια φωνή, μπάσο και ντραμς. Οι επιρροές τους δεν είναι ιδιαίτερα ευδιάκριτες, στοιχείο θετικό. Την ίδια στιγμή όμως μοιάζουν με μπάντα η οποία δεν έχει βρει ακόμα ούτε καν τα ίχνη ενός προσωπικού ύφους. Μπορεί ο ήχος τους να είναι σφιχτοδεμένος, μπορεί η παραμόρφωση της κιθάρας να δίνει μια δυναμικότητα, όμως οι μελωδίες δεν είναι εμπνευσμένες και δεν σου δίνουν λαβές να πιαστείς από πουθενά. Οι δε στίχοι προέκυψαν απλοϊκοί, ακουμπώντας πότε στην άγονη κοινωνική κριτική και πότε στην εξομολόγηση ενός έρωτα που, αν πράγματι υπήρξε ποτέ, σίγουρα θα άφηνε ένα στίγμα ουσιαστικότερο. O frontman του γκρουπ Γιώργος Παπαδάκης έχει βέβαια κυκλοφορήσει ήδη μια ποιητική συλλογή, με τίτλο Πριν Το Θέρος. Ίσως στα ελληνικά να εκφράζεται καλύτερα. Όλα πάντως εδώ δείχνουν πως οι B-Movie Prophets δεν είναι μια μπάντα ικανή να ξεπεράσει τα όρια των συνοικιακών κλαμπ της Αθήνας, πόσο μάλλον να κάνει ένα άνοιγμα προς το εξωτερικό. Η τραμπάλα που απεικονίζεται στο εξώφυλλο αυτού του EP θα γύρει προς το μέρος τους μόνο αν την επόμενη φορά κάτσουν πάνω της έχοντας να πουν κάτι ουσιαστικότερο.
