Είχα γράψει, όταν είχε βγει το Κάθε Τέλος Κι Αρχή, πως επρόκειτο για ένα από τα πιο ισορροπημένα και ενδιαφέροντα «έντεχνα» albums των τελευταίων χρόνων. Και συνεχίζω να το πιστεύω αυτό. Το επαναλαμβάνω εδώ, για να καταστεί σαφές ότι η βαθμολογία των δύο αστέρων από πάνω αφορά αυτήν τη special edition και όχι τον κανονικό δίσκο. Μια ειδική δηλαδή επανέκδοση η οποία μου μοιάζει ως αρπαχτή, που ρίχτηκε στην αγορά με αφορμή τη βράβευση του album στα δίχως κανένα ουσιαστικό κύρος Βραβεία Αρίων ως «καλύτερου έντεχνου δίσκου του 2006». Μια απόπειρα, με λίγα λόγια, να αρμεχτεί ακόμα περισσότερο το καλλιτεχνικό κεφάλαιο της εν λόγω δουλειάς, δίχως όμως να προσφέρει στο κοινό κάτι που να αξίζει πράγματι τον οβολό του. Ας εξηγηθώ όμως πιο διεξοδικά, θέτοντας το ερώτημα του τι κερδίζει από την παρούσα επανέκδοση κάποιος που δεν έχει ήδη αγοράσει το Κάθε Τέλος Κι Αρχή στην κανονική του εκδοχή (πλην, εννοείται, του album αυτού καθ’ εαυτού). Κερδίζει λοιπόν ένα DVD με τα τραγούδια της δουλειάς σε ήχο surround 5.1 και δύο video-clips γυρισμένα στο στούντιο (“Μαζί Ως Το Ξημέρωμα”, “Μακάρι Να ‘Ξερα”), μαζί με ένα cd-single, όπου βρίσκουμε ένα νέο τραγούδι της Τσαλιγοπούλου σε μουσική-στίχους Κώστα Λειβαδά - το ήδη παιζόμενο στα ραδιόφωνα “Θέλω Ν’ Αλλάξεις Το Εισιτήριο” - μαζί με ένα remix του Soumka στα “Κόλπα”, ένα remix του Γιώργου Ανδρέου στο “Δεν Θα Φύγω Από ‘Δω (Αν Δεν Τα Χάσω Πρώτα Όλα)”, καθώς και τα video-clips που γυρίστηκαν κανονικά για το “Ειν’ Εντάξει Μαζί Μου”, για τα “Κόλπα” και για το “Μακάρι Να ‘Ξερα”. Το συνοδευτικό DVD είναι, νομίζω, κάτι το εντελώς περιττό. Και τι έγινε δηλαδή που μας προσφέρεται το album και σε ηχητική ποιότητα surround 5.1; Ποιον εκεί έξω ενδιαφέρει πραγματικά κάτι τέτοιο; Και ποιος θα σκάσει αν δεν δει τα δύο video από το στούντιο; Το cd single δεν είναι και τόσο περιττό, αν και νομίζω πως το ενδιαφέρον του εστιάζεται στους φανατικούς φίλους της Ελένης Τσαλιγοπούλου - οι οποίοι θα έχουν, λογικά, ήδη αγοράσει το Κάθε Τέλος Κι Αρχή - παρά στους υπόλοιπους. Κι αυτό για τρεις λόγους: πρώτον, γιατί το “Θέλω Ν’ Αλλάξεις Το Εισιτήριο” είναι ένα μέτριο τραγούδι, που εύκολα το ξεχνάς μετά την ακρόαση. Δεύτερον, γιατί τα remixes του Soumka και του Γιώργου Ανδρέου δεν ήταν κάτι το σπουδαίο - αναλώθηκαν απλά σε ορισμένα έξυπνα tricks. Και τρίτον, διότι το επίπεδο των video clips στην Ελλάδα παραμένει χαμηλότατο, με αποτέλεσμα να μην αποτελεί και κανένα ιδιαίτερο απόκτημα το να έχει κανείς τα τρία προαναφερθέντα videos σπίτι του.
