Μωβάστρο - Ανακυκλοθυμία

Aπό την Καβάλα μας έρχονται οι Μωβάστρο και δεν χρειάζεται να ανατρέξεις στο myspace για να καταλάβεις πως τους αρέσει το grunge rock και συγκροτήματα όπως οι Radiohead και οι Joy Division. Η Ανακυκλοθυμία είναι το πρώτο δισκογραφικό βήμα της μπάντας, δεν θα το βρείτε όμως στα δισκοπωλεία. Καθώς από ό,τι κατάλαβα οι Μωβάστρο αντιμετώπισαν κάμποσα προβλήματα με τη διανομή και τις εταιρείες, διατίθεται είτε μέσω της σελίδας τους (στην οποία εγώ πάντως είχα πρόβλημα να μπω όταν το επιχείρησα), είτε επικοινωνώντας μαζί τους στην ηλεκτρονική διεύθυνση Αυτή η διεύθυνση Email προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.. Κατά τη γνώμη μου το Ανακυκλοθυμία σου μεταδίδει την εντύπωση πως εδώ κάτι συμβαίνει. Κάτι που ίσως να μην έχει πλαστεί ακόμα και να πάσχει από κάμποσα προβλήματα αλλά έχει, δυνητικά, ένα ενδιαφέρον. Χρειάζεται όμως δουλειά ακόμα - πολλή δουλειά - σε όλους σχεδόν τους τομείς, αν το συγκρότημα φιλοδοξεί να ξεφύγει προς κάτι το πιο σημαντικό. Οι μελωδίες που σκαρώνουν, ας πούμε, είναι αναντίρρητα καλοφτιαγμένες, με γλυκόπιοτες κιθάρες και το απαιτούμενο νεύρο όπου χρειάζεται (“Το Πιο Μεγάλο Ψέμα”, “Ψυχή”, “Σαν Άνεμος”), προδίδουν όμως πολύ τις επιρροές τους. Και έτσι, ενώ δεν λες ότι παίζουν άσχημα, συνέχεια σκέφτεσαι ότι «α, εδώ θυμίζουν εκείνους», ή «αυτό μοιάζει με...». Τα μεγαλύτερα όμως προβλήματα παρουσιάζονται στον τομέα των ερμηνειών και των στίχων. Ο τραγουδιστής και «εγκέφαλος» της μπάντας Σείριος πρέπει νομίζω να κάνει αποφασιστικές τομές τόσο στο πώς τραγουδάει όσο και στο πώς κάνει λόγια τα όσα νιώθει. Δεν είναι κουραφέξαλα οι στίχοι του, ούτε «δήθεν» - εντόπισα μάλιστα ορισμένα αξιόλογα πράγματα εδώ κι εκεί (π.χ. το “Αργά Σαν Εσένα”). Αλλά ενώ τα λόγια αποπνέουν ειλικρίνεια και φιλότιμο, τους λείπει η μαγιά που θα τα καταστήσει σημαντικά, οι λέξεις με το ειδικό βάρος, οι συμπαγείς αρμοί μεταξύ των στροφών. Πολλά πράγματα τα «πιάνεις» ως αίσθηση, τα συμμερίζεσαι, αλλά δεν τα βρίσκεις εκφρασμένα ικανοποιητικά, δεν έχουν δηλαδή εκείνους τους στίχους που θα σε έπειθαν να τα σιγομουρμουρήσεις ένα πρωινό. Οι ερμηνείες πάλι δεν βοηθάνε καθόλου την κατάσταση, καθώς, στα δικά μου τουλάχιστον αυτιά, αποδείχθηκαν πολύ μονότονες και χωρίς την εκφραστική ευελιξία που συχνά απαιτούσαν οι συνθέσεις. Βάσει των παραπάνω η δική μου γνώμη είναι πως υπήρξε βιαστική η κυκλοφορία της Ανακυκλοθυμίας ως πρώτου κανονικού δίσκου των Μωβάστρο. Χρειαζόταν περισσότερη τριβή και πάλη με τα εκφραστικά τους μέσα πριν καταλήξουν σε κάτι που θα το απεύθυναν δημόσια.