Οι Θέρος έρχονται από τη συμπρωτεύουσα και εκπλήσσουν πολύ ευχάριστα... Ο φερώνυμος δίσκος τους (σε συμπαραγωγή του Παύλου Παυλίδη) περιέχει δεκατέσσερα αφοπλιστικά όσο και μαγευτικά κομμάτια, τα οποία συνδυάζουν παραδοσιακούς δρόμους και σύγχρονες μουσικές φόρμες. Από τη δημοτική παράδοση μέχρι το έντεχνο, με ελαφρώς ροκ στοιχεία και ακουστικές χροιές, οι Θέρος πλάθουν πολύ ιδιαίτερες ιστορίες και η σαγηνευτική ατμόσφαιρά τους κατακτά τον ακροατή άμεσα. Πολύ ενδιαφέρουσα είναι η συμμετοχή του ίδιου του Παυλίδη (ίσως ξενίζει σε σχέση με την ανάμνηση από τα Σπαθιά, όμως τα καταφέρνει μια χαρά και με τα δημοτικά!), ιδιαίτερη πινελιά προσθέτουν τα πολύ ασυνήθιστα όργανα, τα κρουστά του Σολομώντα Μπαρκή (του εβραϊκης καταγωγής περκασιονίστα, ο οποίος χρησιμοποιεί αντίστοιχους ήχους) και οι ιδιόμορφοι στίχοι της κολεκτίβας των Θεσσαλονικέων μουσικών. Αν προσπαθούσα να εντοπίσω παράλληλα ακούσματα (πράγμα όχι τόσο απλό) θα κατέληγα σε ονόματα όπως οι Συνήθεις Ύποπτοι, οι Χαΐνηδες, ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου ή άλλοι αντίστοιχοι μουσικοί, δίπλα στους οποίους οι Θέρος στέκονται αντάξια!
