Τέσσερα χρόνια μετά το "Γυάλινα Παλάτια" έρχεται νέο album - συνεργασία της Αναστασία Μουτσάτσου με το Νίκου Ζιώγαλα που γράφει εδώ όλες τις συνθέσεις εκτός από μία που ανήκει στον Σούλη Λιάκο. Συνθέσεις που δεν ξορκίζουν τους γνωστούς δαίμονες του έντεχνου, αντίθετα αναπαράγουν και κουβαλούν και τα καλά και τα άσχημά του. Η ευαισθησία ξεχειλίζει, οι δυναμικές εξάρσεις δε λείπουν (ο ήχος γίνεται ρυθμικός και ηλεκτρικός), αλλά κατά βάθος κρύβουν και αυτήν, και το σύνολο είναι αρκούντως αξιοπρεπές, όπως κάθετί που έχει δώσει ο Νίκος Ζιώγαλας στο παρελθόν. Με τη βοήθεια βέβαια και της ομάδας που δούλεψε τους αξιόλογους στίχους (Ισαάκ Σούσης, Φώτης Σιμόπουλος, Δημήτρης Βεριώνης, Άντρη Βασιλειάδου, Αιμιλία Κορακιανίτου, Δήμητρα Πούλκου και οι δύο δημιουργοί) το σύνολο είναι αποδεκτό από σύσσωμη την έντεχνη κοινότητα.Το "Πέρασε η μπόρα" είναι ένα πανέμορφο τραγούδι... Δύο ακόμα συνθέσεις ξεχωρίζουν, το "Φλεβαριάτικο" και το "Ποια θάλασσα", από κει και πέρα βέβαια... τα μουσικά θέματα κινούνται σε γνώριμα χωράφια και μανιέρες όπου ο συγκεκριμένος ήχος βρίσκει καταφύγιο, χωρίς ιδιαίτερες αξιώσεις... Τρεις, τέσσερις καλές στιγμές, λοιπόν, σε ένα album επίσης φτωχό σε διάρκεια (λιγότερο από 38 λεπτά)... Αν νομίζετε ότι αρκούν...
