Πρόκειται για μια ακόμα ατμοσφαιρική κατάθεση σε παραδοσιακούς ρυθμούς από τον διεθνούς φήμης βιρτουόζο του κλαρίνου, ο οποίος το χρησιμοποιεί σε μια πιο δυτική και ηλεκτρική φόρμα, για να συνοδέψει από αναπολήσεις ως το δείπνο σε ακριβά εστιατόρια και τη μουσική για χώρους αναμονής. Δεν μπορεί κανείς, βέβαια, να τον εντάξει στην κατηγορία 80s, σαξόφωνο Κατσαρού, super market, προσφορά στη χοιρινή κτλ. Ο Βασίλης Σαλέας δεν είναι μόνο σημαντικός ως μουσικός, αλλά διαθέτει ιδέες και δεν επιδιώκει να ισοπεδώσει ότι μπορεί να παιχτεί από οποιοδήποτε άλλο μουσικό όργανο. Χρησιμοποιεί γνωστές μελωδίες του Κραουνάκη, του Μικρούτσικου, του Παπαθανασίου, και του Καζαντζή, αλλά εντυπωσιάζει όταν αυτοσχεδιάζει (ιδιαίτερα σε αυτή με τον Κιούρτσογλου, ζωντανά από το Μετρό). Τρία κομμάτια του cd αποτελούν αυτοσχεδιασμούς -με τον Γιώργο Ανδρέου (σε ζωντανή ηχογράφηση από το Μετρό), τον Γιώτη Κιουρτσόγλου και τον Γιάννη Ιωάννου. Μην περιμένετε ιδιαίτερες συγκινήσεις, πέρα από μια ελαφρώς ονειρική ατμόσφαιρα που τις περισσότερες φορές περνά απαρατήρητη (όπως πρέπει;), για να συνοδεύει, ενώ κάποιες (ελάχιστες) στιγμές τραβά την προσοχή με τις αυτοσχεδιαστικές ικανότητες του Βασίλη Σαλέα και των συνοδών του.
