Δύο χρόνια μετά το "Έκλειψη, συμβαίνει κι αυτό" (1998), ο Γιώργος Ελευθέρογλου (φωνή, κιθάρα), ο Μανώλης Καντάρογλου (μπάσο), ο Τάκης Μποζόγλου (κιθάρα) και ο Γιώργος Κατιάκος (τύμπανα, κρουστά) επιστρέφουν με δώδεκα κομμάτια που δεν διαφέρουν σε τίποτα ηχητικά από το ντεμπούτο. Τουτέστιν ελληνόφωνο grunge γερασμένο πλέον και χιλιοακουσμένο, άφθονες αναφορές στους Pearl Jam και ιδιαίτερα φωνητικά-μίμηση των ερμηνειών του Eddie Vedder. Στην παραπάνω πρόταση συνοψίζεται δυστυχώς η φιλοσοφία των Ελληνιστάν. Και όταν ξεκινάς αντιγράφοντας είδωλα, δεν υπάρχει και λόγος να δισκογραφείς. Μπορείς απλά να παίζεις live διασκευές... Αν το πρώτο ήταν ανεκτό, το δεύτερο τους album είναι όχι απλά αδιάφορο, αλλά κουραστικό...
