Ετσι είμαι εγώ μας λέει με έμφαση και αυτοπεποίθηση η Ηρω Λεχουρίτη. Ας δούμε λοιπόν τι πραγματικά υπάρχει πίσω από την προσπάθειά της. Δέκα κομμάτια, δικές της κατά βάσιν συνθέσεις, και προσωπικούς στίχους, με την προσθήκη στιχουργημάτων της Μαργαρίτας Μυτιληναίου και ένα κομμάτι του Δημήτρη Κοντόπουλου που έχει αναλάβει και την παραγωγή. Α! Και μια καλή διασκευή στο Γιατί Φοβάσαι των Στ. Βλαβιανού και Πυθαγόρα, που ερμήνευσε κάποτε η Μαρινέλλα.Κύριο προσόν της τραγουδοποιού πλέον (εφόσον η προς εξέτασιν κυκλοφορία στηρίζεται πλέον στις δικές της δυνάμεις) είναι η καθαρή, εκφραστική φωνή. Μια νέα, φρέσκια φωνή με εφηβικές ευαισθησίες, να ενθουσιάζει με τη μεταλλική χροιά και τις πνοές της, αρετές που σπάνια συναντά κανείς πλέον στην ελληνική δισκογραφία.Με όπλο λοιπόν τη φωνή αυτή ξεκινά για μια βουτιά σε πιο pop κύματα αυτή τη φορά. Ιδιαίτερα το γνωστό ομώνυμο - και με διαφορά το καλύτερο - του δίσκου αποτελεί από μόνο του ένα δέλεαρ για την αγορά του δίσκου. Τι υπάρχει από και πέρα; Το album υφαίνεται πάνω στη βάση της φρέσκιας pop με ηλεκτρονικά στοιχεία και jazzy συναισθήματα να περνούν ξώφαλτσα, από την ερμηνεία και τις ενορχηστρώσεις. Ψιλο-χορευτική pop, με έντονη την παρουσία του πιάνου, μουσική η οποία αγωνιά να τα καταφέρει, αλλά σίγουρα δεν αγγίζει ούτε κατά διάνοια τα διεθνή πρότυπα, με συμπλήρωμα κάποιες - ρηξικέλευθα εγειρόμενες - γλυκανάλατες μπαλλάντες. Είναι φανερό - όπως είναι φανερό με κάθε απόπειρα προσέγγισης της ανώδυνης pop - ότι σκοπός εδώ της δημιουργού δεν είναι να ορθώσει κάποια υφολογική πρόταση, αλλά απλά η εξωτερίκευση αυτής της ανεμελιάς, μιας εφηβικής φρεσκάδας.Και ως ένα σημείο τα καταφέρνει. Κάτω από το στιλβωμένο ήχο και με δεδομένο το αληθινό και άδολο ενδιαφέρον της αλλά και την καθαρότητα του ήχου και του λόγου που κατέχει, κρύβονται τρεις - τέσσερις καλές στιγμές, αρκετές για να σας κάνουν να ακούσετε το "Ετσι είμαι εγώ", ευχάριστα. Και όσο μπορεί ο καθένας, ας αντέξει. Αλλωστε οι ίδιες οι επιλογές των στυλιστικών στεγανών δεν κρύβουν το πρόσκαιρο της παραμονής του στο cd-player μας. Αν δεν τη ψάχνετε και ιδιαίτερα λοιπόν, γιατί δεν του δίνετε μια ευκαιρία;
