Από το FM! του 2018, η απόσταση που έχουν διανύσει ο ράπερ Vince Staples και ο παραγωγός Kenny Beats που έδω υπογράφει τα beats και το όραμα του νέου ήχου του Vince Staples, είναι αξιοσημείωτη. Ο πρώτος κατάφερε να εδραιωθεί σε πρωτοκλασάτο ραπ όνομα στη σκηνή του L.A. έχοντας αφήσει για τα καλά πίσω το στiλ και τις επιρρόες από την παρέα με τους Odd Future, ενώ ο δεύτερος έχει εξελιχθεί ακόμα περισσότερο στον “Go To” rap παραγωγό της καλιφορνέζικης σκηνής, διαγράφοντας μαα και καλή το ένοχο EDM παρελθόν του. Πιθανόν στην πιο μεστή φάση της κοινής τους πορείας, διαλέγουν μόλις 22 λεπτά από την έξυπνη σούπα που μαγειρεύουν κάθε φορά που βρίσκονται στο στούντιο και αφήνουν στον άερα την υπόσχεση ότι τους ανήκει το παρόν και το μέλλον του αμερικάνικου ραπ ήχου.
Ο Kenny Beats κάνει φλιπ σε eclectic samples όπως για παράδειγμα τα “Law Averages” και “The Shining” με δείγματα από Bon Iver και Passion Pit αντίστοιχα, ενώ o Staples που είναι το πρόσωπο της καμπάνιας της Sprite παγκοσμίως και ετοιμάζεται να λανσάρει το δικό του Netflix show, λυρικά πιο ώριμος από ποτέ, προσπαθεί να ξορκίσει τους δαίμονες που φέρνει η μαζική επιτυχία σε ένα παιδί που μεγάλωσε στο Compton.
Το εναρκτήριο και πλέον αντιπροσωπευτικό “Are You With That?” αναδυκνύει τόσο την επιλογή του Kenny Beats να περιοριστεί σε 808 beats όσο και την ανάγκη του Staples να βουτήξει στο παρελθόν φίλων του που “έχουν άδικα χαθεί” υπενθυμίζοντας πως ότι έχει καταφέρει δεν του έχει χαρίστει και έρχεται πάντοτε με ένα τιμήμα -όπως το να πηγαίνει για μπάνιο και να κουβαλάει το όπλο του. “Can’t even hit the beach without my heat, it’s in my trunks” , όπως μαρτυρά στο “Taking Trips” που με μαεστρία καρφώνει στο μυαλό σου το δισύλλαβο ρεφρέν “Trippin’”.
Λίγο νωρίτερα, στο “Sundown Town” έχει επιβεβαιώσει την αμηχανία του κάθε φορά που οι fans του σφίγγουν το χέρι, φοβούμενος απόπειρες δολοφονίας του και λυρωτικά αφήνει αυτή η μαρτυρία του να σβήσει πάνω στο gospel sample που έχει επιταχύνει ο Kenny Beats.
Στο σύνολο του το album θα μπορούσε είτε να λειτουργεί ως αντιπροσωπευτικό -πλην σύντομο- δείγμα της αναμφισβήτης χημείας που έχουν οι δύο τους μέσα και έξω από το στούντιο, είτε σαν προπομπός για κάτι μεγαλύτερο που θα σφραγίσει το wall of sound που δημιουργούν από κοινού. Κάτι που όμως θα πρέπει να ακούγεται λίγο πιο ογκώδες και ίσως πιο πειραματικό από πλευράς beatmaking για να ανταποκριθεί στις προκλήσεις του ήχου που έχει μάθει να δημιουργεί ο Kenny Beats, την ίδια στιγμή που ο Vince Staples θα έχει αναπτύξει λιγότερο αναμενόμενες θεματικές από το δίπολο "αυτός που ήμουν και αυτός που έγινα".
Το νέο τους εγχείρημα δεν διαρκεί πολύ και εξού και δεν κουράζει καθόλου. Η λιτή παραγωγή υπηρετεί τις ρίμες με τα βιώματα του Staples, αλλά, δεδομένων των προσδοκιών που έχουν οι ίδιοι δημιουργήσει στους φίλους της καλιφορνέζικης ραπ σκηνής, περιμέναμε κάτι λίγο πιο ακραίο και λίγο πιο διαχρονικό.
