Ένα upbeat άλμα, λίγο πιο πέρα από τις ατμοσφαιρικές φόρμες με τις οποίες θωράκισαν τη θέση τους στον βρετανικό μουσικό χάρτη επιχειρούν οι London Grammar με το τρίτο τους άλμπουμ, Californian Soil, με την τραγουδίστρια του γκρουπ Hannah Reid να αναλαμβάνει και επισήμως τα ηνία της ηγεσίας του τρίο. Με μια διάθεση αναγέννησης και εξωστρεφούς αναζήτησης της επόμενης ημέρας, οι London Grammar στρέφονται σε πληθωρικές ενορχηστρώσεις και πολύχρωμες υφολογικές επιλογές. Άλλοτε πετυχαίνουν αυτό το «κάτι» που κυνηγάνε, όπως γίνεται με το ευφυές pop riff του “Baby it’s You”, το εξαιρετικό “Lord it’s a Feeling” και το ώριμο βάθος κομματιών όπως το “Calling my Friends και το “I Need the Night”. Άλλοτε, βέβαια, πέφτουν λίγο έξω στους υπολογισμούς τους, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τo pop twist του “How Does It Feel” που δεν φαίνεται να δικαιώνει τις προσδοκίες που γεννούν τα credits του γνωστού παραγωγού του Ed Sheeran, Steve Mac. Παρά τους ασταθείς βηματισμούς εδώ κι εκεί, οι London Grammar καταφέρνουν να περάσουν στην επόμενη πίστα του ήχου τους παραμένοντας εγγενώς συμπαθείς και μουσικά διαυγείς, κυρίως χάρη στα κρυστάλλινα χαρισματικά φωνητικά της Reid αλλά και στην καθόλα έντιμη προσπάθεια να εμπλουτίσουν το τελικό τους αποτέλεσμα, διατηρώντας την προσωπική σφραγίδα τους. Το Californian Soil δεν είναι ο δίσκος της καριέρας των London Grammar αλλά θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ένα μικρό βήμα προς την επόμενη μεγάλη στιγμή τους.
Άκου και αυτό: The xx – I See You (2017), Florence and The Machine – High as Hope (2018)
.jpg)
