Με ένα εντυπωσιακό ντεμπούτο concept album συστήνεται στη μουσική ο νιγηριανός εικαστικός Emeka Ogboh, με κεντρικό θέμα τον τρόπο που αγκαλιάζει η ζωή της πρωτεύουσας της γενέτειράς του τον θαυμαστό καινούριο κόσμο της Δύσης. Στο Beyond the Yellow Haze o Emeka Οgboh κάνει αυτό που γνωρίζει πολύ καλά, χρησιμοποιώντας αριστοτεχνικά τις τεχνικές της installation art στο μουσικό πεδίο, παίζοντας έξυπνα με τα συγγενή σχήματα του sound design και των field recordings – άλλωστε, το υλικό του δίσκου δημιουργήθηκε με πλούσιο πρωτότυπο υλικό αστικών ήχων για τις ανάγκες εγκατάστασης στο πλαίσιο της πρώτης του ατομικής έκθεσης με τίτλο No Condition is Permanent στο Παρίσι το 2018. Μεταξύ των δύο intro και outro άκρων, χτισμένων πάνω σε φράσεις από κόρνες, αφρικανική ντοπιολαλιά και ήχους της πόλης, αναπτύσσονται τα κεντρικά κομμάτια “Everydaywehustlin”, “Lekki Aiah Freeway” και “Palm Groove”, υπέροχα παραδείγματα του πώς η κλασική βερολινέζικη αισθητική της ηλεκτρονικής μουσικής -την οποία έχει αναπτύξει ο καλλιτέχνης ζώντας και δημιουργώντας για χρόνια στην ευρωπαϊκή μητρόπολη- ενσωματώνονται σε ένα διακριτό και εξωτικό αφήγημα, εξυπηρετώντας το και όχι κλέβοντάς του την παράσταση. Ο Emeka Ogboh στήνει αυτί και αφουγκράζεται τις ανάσες της πόλης του. την ηχογραφεί με αγάπη, μεταφράζοντας τον θόρυβο σε ρυθμό. και εν τέλει συλλαμβάνει με αξιοσημείωτη ευαισθησία τον ήχο ενός πολυτάραχου Λάγος καθώς μετασχηματίζεται στις βαθιές διαταραχές μιας Νέας Υόρκης. Κατορθώνει, έτσι, με χαρακτηριστική άνεση κάτι που θεωρείται εύκολο στην ηλεκτρονική μουσική αλλά δεν είναι καθόλου: να πλάσει ένα αυθύπαρκτο αστικό σύμπαν που γεννιέται μέσα στους ηλεκτρονικούς ήχους και όχι χάρη σε αυτούς, κομίζοντας στο είδος το πολιτισμικό βάθος που όλο και πιο συχνά του λείπει τα τελευταία χρόνια.
Άκου και αυτό: John Cage & Kenneth Patsen – The City Wears a Slouch Hat (1942), Matmos – Ultimate Care II (2016), Hidden Orchestra – Dawn Chorus (2017)
