Κάπου μεταξύ των πρόσφατων, επιεικώς εξαιρετικών, επανασυνδέσεων του Four Tet με την παλιοσειρά των Thom Yorke και Burial και της πολυαναμενόμενης επικείμενης δισκογραφικής του συνάντησης με τον Madlib (τα πρώτα δείγματα από το Sound Ancestor ήδη κυκλοφορούν εκεί έξω, οξύνοντας την αναμονή του κοινού κατά το δοκούν), o κατά κόσμον Kieran Hebden πρόλαβε να κυκλοφορήσει τον Ιανό του δημιουργικού του παροξυσμού, τα δύο άλμπουμ Parallel/871, που αλληλοσυμπληρώνονται σαν φίλιοι αριθμοί. Οι διαυγείς ambient υφές και τα ρευστά μοτίβα του Parallel τυλίγουν τη δωρική, στατική και industrial φύση του 871, η εξερευνητική ονειροπόληση του μελωδικού synthesizer του πρώτου λειαίνει τις γωνίες του δεύτερου που νοσταλγεί τα σκληρά ‘90s. Η τιτλοφορία των tracks και στους δύο δίσκους εντείνει την αίσθηση ότι ο Hebden είναι παγιδευμένος σε ένα πολύπλοκο δίκτυο μουσικών νευρώνων απ΄ όπου στέλνει ηχητικές σαΐτες με μουσικούς κωδικούς. Το εναρκτήριο σχεδόν ημίωρο highlight του “Parallel 1” κυλάει μέσα από πειραματικά dance ρυάκια μέχρι την αυτοσχεδιαστική κορύφωση του “Parallel 10”. Από εκεί, παίρνουν τη σκυτάλη οι αλλοπρόσαλλοι σειριακοί αριθμοί του 871: ενός συνόλου πολύ λιγότερο συνεκτικού και μελωδικού από το Parallel, που δεν παραλείπει, όμως, να φιλοδωρήσει τον ακροατή με τυράκια συμπυκνωμένης αναβίωσης των πάρτι της εφηβείας τους. Χαμένος σε μεγάλο βαθμό στη μετάφραση του τρέχοντος θυμικού του, ο Four Tet αφήνει τον εαυτό του εντελώς ελεύθερο σε μια τρελή κούρσα που ισορροπεί στην λεπτή γραμμή που χωρίζει το εκπληκτικό από το ακατάληπτο. Τα Parallel/871 μοιάζουν μεν σε πολλές στιγμές τους με ένα αταξινόμητο χάος, παρ' όλα αυτά, δεν έχει έρθει ακόμη η ημέρα που ο Four Tet θα ηχήσει κάτι λιγότερο από καλά. Και σίγουρα αυτή δεν θα ξημερώσει με έναν ή δύο δίσκους όπως τα Parallel / 871.
Άκου και αυτό: Leftfield – Leftism (1995), Orbital – In Sides (1996), Aleksi Perala – Sunshine 3 (2019)