Αν ακούγοντας το ψευδώνυμο DJ Python φαντάζεσαι έναν φουσκωτό τύπο γεμάτο τατουάζ που βαράει mainstream beats και σκληρό reggaeton, δεν έχεις πέσει και πολύ μέσα. Γιατί μπορεί ο multi kulti DJ και παραγωγός Brian Pineyro να αποκαλεί τον ήχο του “deep reggaeton”, όμως το εκλεκτικό μείγμα εξωτικού ρυθμού, ambient και ήπιων house and techno beats δεν θυμίζει και πολύ το επιθετικό παιδί της τζαμαϊκανής μουσικής κουλτούρας, του hip hop και του λατινικού ταμπεραμέντου. To Mas Amable του DJ Python είναι μια μινιμαλιστική πλην εκλεπτυσμένη ωδή 48 λεπτών σε υδάτινους κόσμους από synth pads. Με το ένα track να χύνεται μέσα στο άλλο σε μια άριστη μίξη και θυμίζοντας σε σημεία χρυσές IDM στιγμές των ‘90s, τo δεύτερο ολοκληρωμένο album του νεοϋορκέζου παραγωγού είναι ουσιαστικά ένα ηχογραφημένο DJ set για chill out καταστάσεις, στο οποίο η μουσική υπνωτίζει και χαλαρώνει ταραγμένα και μη πνεύματα. Η ροή και η ομοιογένεια του album δεν αφήνει ιδιαίτερο περιθώρια στα κομμάτια να ξεχωρίσουν –με εξαίρεση, ίσως, το εθιστικό beat του “ADMSDP”- δεσμεύοντας τη δυναμική τους σε στην κοινή ηχητική αποστολή του τελικού αποτελέσματος. To οποίο αναδεικνύεται απαλό και βαθύ, μοντέρνο και πολύχρωμο και ακούγεται απνευστί, ιδανικά με ένα διάφανο κοκτέιλ στο χέρι.
Άκου και αυτό: Disjecta – Clean Pit and Lid (1996)
